Υπερεκτιμημένο το κινεζικό "υπερμαχητικό" J-20

Καμία σχέση οι επιδόσεις του J-20 με εκείνες των F-22, F-35 ή και του F-15, πιστεύουν αναλυτές του τομέα της αεροδιαστημικής.

Μετά από τις φωτογραφίες του J-20 που κυκλοφόρησαν στο ίντερνετ οι αναλυτές ανά τον κόσμο κατάφεραν να εξάγουν ασφαλέστερα συμπεράσματα για τα χαρακτηριστικά του α/φους. Καταρχήν, το μήκος του σκάφους είναι μικρότερο από όσο υπολογίζονταν. Οι αρχικές εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 21 μέτρα ενώ μετά από σύγκριση μεγεθών με άλλα αντικείμενα στις φωτογραφίες το J-20 πρέπει να έχει μήκος περίπου 19 μέτρα, δηλαδή όσο και το F-22. Το εκπέτασμα πτερύγων είναι επίσης παρόμοιο με εκείνο του F-22, κοντά στα 12.5 μέτρα. Εκεί όμως οι ομοιότητες με το F-22 σταματούν.

Από το σχεδιασμό των πτερύγων και της ατράκτου συμπεραίνεται ότι η ποσότητα καυσίμων που μπορεί να αποθηκευτεί υπολείπεται σημαντικά εκείνης του F-22 το οποίο κατά βάση συνεπάγεται και μειωμένη αυτονομία (ίσως μάλιστα και διαφορετική χρήση του μαχητικού σε επιχειρησιακό επίπεδο εφόσον οι εκτιμήσεις για 25% μικρότερη εμβέλεια ισχύουν). Τα συνολικά αεροδυναμικά χαρακτηριστικά του αεροσκάφους δεν θα επιτρέπουν κατά τους αναλυτές, ταχύτητες 2 Mach ειδικά εφόσον λάβει κανείς υπόψη ότι η απόδοση των κινεζικών κινητήρων βρίσκεται στην κλίμακα των 30,000 λιβρών ώσης ενώ απέχουν πολύ από τις 48,000 λίβρες του F-22. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το αεροσκάφος δεν θα έχει επομένως και τη δυνατότητα supercruise. Επιπλέον, το J-20 δεν διαθέτει ακρoφύσια κατευθυνόμενης ώσης παρόλο που οι Κινέζοι φαίνεται ότι προέβησαν σκόπιμα σε μετατροπές ώστε κάτι τέτοιο να φανεί στις φωτογραφίες.

Το αεροσκάφος διαθέτει χαρακτηριστικά απόκρυψης ραντάρ (stealth) ωστόσο οι μηχανικοί εντόπισαν ατέλειες στο σχεδιασμό, ειδικά όσον αφορά την πλάγια και την οπίσθια έκθεση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Στοιχεία για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν δεν είναι βεβαίως διαθέσιμα. Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά συστήματα (επικοινωνίες, δικτύωση, έλεγχος πυρός, ηλεκτρoοπτικό πακέτο, ηλεκτρονικά μέσα υποστήριξης) οι δυτικοί αναλυτές θεωρούν βέβαιο ότι το J-20 βρίσκεται αρκετές γενιές πίσω. Αυτό ίσως να είναι και το ασφαλέστερο συμπέρασμα από όσα έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα.

Παρά την προφανή κατωτερότητα του α/φους έναντι των δυτικών α/φων νέας γενιάς, είναι προφανές ότι το J-20 θα αποτελέσει δύσκολο αντίπαλο σε περίπτωση σύγκρουσης εφόσον συνεκτιμηθούν και άλλοι "εξωτερικοί" παράγοντες. Η Κίνα δεν πρόκειται να εκθέσει τα μαχητικά της σε περιοχές που δεν βρίσκονται πλησίον της επικράτειάς της κυρίως επειδή οι "θερμές" ζώνες βρίσκονται κοντά στα σύνορά της. Έτσι, λόγου χάρη μια κρίση στην Ταϊβάν δεν πρόκειται να αποκαλύψει όλες τις αδυναμίες του J-20 έναντι των δυνητικών ανταγωνιστών του. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι το J-20 πιθανότατα θα παραχθεί σε μεγάλους αριθμούς πρώτον διότι το κόστος του είναι κατά πάσα πιθανότητα ένα κλάσμα του αντίστοιχου του F-22 (του οποίου εξάλλου την παραγωγή οι ΗΠΑ περιόρισαν τελικά), αλλά και επειδή οι παραγωγικές δυνατότητες της Κίνας αυξάνονται με ρυθμούς ασύλληπτους για τα δυτικά δεδομένα οπότε υψηλοί ρυθμοί παραγωγής σε όχι ιδιαιτέρως εξελιγμένα οπλικά συστήματα είναι εφικτοί. Εξάλλου, κανείς δεν αποκλείει ότι οι Κινέζοι θα καταφέρουν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να αποκτήσουν πρόσβαση ή και να εξελίξουν τεχνολογίες που άλλα κράτη χρειάστηκαν δεκαετίες για να ολοκληρώσουν.
Ο αεροπορικός ανταγωνισμός δεν έχει επομένως τελειώσει αλλά μόλις τώρα αρχίζει.