"Άφαντα" τα F-22 στη Λιβύη

Και δεν εννοούμε στελθ! Εννοούμε ότι παρ'όλες τις προβλέψεις η Αμερικανική πολεμική αεροπορία δεν φαίνεται έτοιμη να τα αφήσει να πετάξουν στον Λιβυκό εναέριο χώρο.

Σύμφωνα με στοιχεία του DefenseNews, τα αεροσκάφη κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να αναπτυχθούν στην περιοχή διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τα υπόλοιπα αεροσκάφη του συνασπισμού ενώ δεν έχουν (ακόμα) σημαντικές δυνατότητες κρούσης.

Κατά τα φαινόμενα, οι σχεδιαστές του F-22 αντιμετώπισαν ένα σημαντικό δίλημμα που τώρα φαίνεται να εξελίσσεται σε μειονέκτημα (αν και όχι σημαντικό). Θα μπορούσαν να αυξήσουν τις δυνατότητες επικοινωνίας και συνδεσιμότητας του αεροσκάφους ώστε να επικοινωνεί με άλλες πλατφόρμες αλλά σε αυτή την περίπτωση θα θυσίαζαν τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά στελθ που του χαρίζουν το τακτικό πλεονέκτημα στο σύγχρονο αεροπορικό πεδίο μάχης.

Το F-22 μπορεί να επικοινωνήσει αποκλειστικά με άλλα F-22 μέσω μιας ειδικής ζεύξης δεδομένων αλλά δεν χρησιμοποιούν τα συνηθισμένα τερματικά του Link-16. Τα F-22 μπορούν μόνο να λάβουν στοιχεία του Link-16 αλλά όχι να εκπέμψουν. Διαφορετικά, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες εντοπισμού τους.

Επίσης, το γεγονός ότι το F-22 μπορεί να εξοπλιστεί μόνο με 2 JDAM (Joint Direct Attack Munitions) των 1000 λιβρών μειώνει δραματικά τη χρησιμότητά του στις επιχειρήσεις της Λιβύης όπου οι αποστολές κρούσης καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος σε σχέση με τις αποστολές αεροπορικής υπεροχής.

Όπως αναφέρει και το περιοδικό "Πτήση" του Φεβρουαρίου, οι δυνατότητες κρούσης θα αυξηθούν κατακόρυφα μετά την πραγματοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης Increment 3.1 το οποίο θα προσφέρει και νέες διαμορφώσεις αέρος-εδάφους στο ραντάρ, συμπεριλαμβανομένων κάποιων συνθετικής απεικόνισης (SAR - Synthetic Aperture Radar). Με τη χρήση των νέων διαμορφώσεων ραντάρ, το Raptor θα μπορεί να κάνει χρήση των μικρότερων σε μέγεθος GBU-39SDB (Small Diameter Bomb) των 250 λιβρών που όμως θα προσφέρουν μεγαλύτερη ακρίβεια άφεσης, οκτώ από τις οποίες θα μπορούν να μεταφερθούν στις κοιλιακές αποθήκες οπλισμού.

Η αναβάθμιση σε Increment 3.1 θα ολοκληρωθεί στα τέλη του τρέχοντος έτους και θα ακολουθήσουν και άλλες, ανάμεσα στις οποίες και η εγκατάσταση του νέου συστήματος ραδιοζεύξης Multifunction Advanced Data-link (MADL) το οποίο θα εξοπλίζει και το μελλοντικό F-35.

Μέχρι τότε, το Raptor πιθανότατα θα μείνει μακριά από το εναέριο πεδίο μάχης της Λιβύης, ίσως και επειδή το κόστος και το (χαμηλό βέβαια) ρίσκο επιχειρήσεων του F-22 δεν δικαιολογείται από τις Λιβυκές αεροπορικές και αντιαεροπορικές δυνατότητες. Για τον Μαρκ Γκούζινγκερ του Κέντρου Στρατηγικών Αναλύσεων και Προϋπολογισμών, η Λιβύη δεν αποτελεί έτσι κι αλλιώς σημαντικό αντίπαλο στον αεροπορικό τομέα.

Το πεδίο είναι ανοικτό επομένως για τα Dassault Rafale και τα Eurofighter Typhoon να δείξουν τις αρετές τους.

Υπερεκτιμημένο το κινεζικό "υπερμαχητικό" J-20

Καμία σχέση οι επιδόσεις του J-20 με εκείνες των F-22, F-35 ή και του F-15, πιστεύουν αναλυτές του τομέα της αεροδιαστημικής.

Μετά από τις φωτογραφίες του J-20 που κυκλοφόρησαν στο ίντερνετ οι αναλυτές ανά τον κόσμο κατάφεραν να εξάγουν ασφαλέστερα συμπεράσματα για τα χαρακτηριστικά του α/φους. Καταρχήν, το μήκος του σκάφους είναι μικρότερο από όσο υπολογίζονταν. Οι αρχικές εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 21 μέτρα ενώ μετά από σύγκριση μεγεθών με άλλα αντικείμενα στις φωτογραφίες το J-20 πρέπει να έχει μήκος περίπου 19 μέτρα, δηλαδή όσο και το F-22. Το εκπέτασμα πτερύγων είναι επίσης παρόμοιο με εκείνο του F-22, κοντά στα 12.5 μέτρα. Εκεί όμως οι ομοιότητες με το F-22 σταματούν.

Από το σχεδιασμό των πτερύγων και της ατράκτου συμπεραίνεται ότι η ποσότητα καυσίμων που μπορεί να αποθηκευτεί υπολείπεται σημαντικά εκείνης του F-22 το οποίο κατά βάση συνεπάγεται και μειωμένη αυτονομία (ίσως μάλιστα και διαφορετική χρήση του μαχητικού σε επιχειρησιακό επίπεδο εφόσον οι εκτιμήσεις για 25% μικρότερη εμβέλεια ισχύουν). Τα συνολικά αεροδυναμικά χαρακτηριστικά του αεροσκάφους δεν θα επιτρέπουν κατά τους αναλυτές, ταχύτητες 2 Mach ειδικά εφόσον λάβει κανείς υπόψη ότι η απόδοση των κινεζικών κινητήρων βρίσκεται στην κλίμακα των 30,000 λιβρών ώσης ενώ απέχουν πολύ από τις 48,000 λίβρες του F-22. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι το αεροσκάφος δεν θα έχει επομένως και τη δυνατότητα supercruise. Επιπλέον, το J-20 δεν διαθέτει ακρoφύσια κατευθυνόμενης ώσης παρόλο που οι Κινέζοι φαίνεται ότι προέβησαν σκόπιμα σε μετατροπές ώστε κάτι τέτοιο να φανεί στις φωτογραφίες.

Το αεροσκάφος διαθέτει χαρακτηριστικά απόκρυψης ραντάρ (stealth) ωστόσο οι μηχανικοί εντόπισαν ατέλειες στο σχεδιασμό, ειδικά όσον αφορά την πλάγια και την οπίσθια έκθεση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Στοιχεία για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν δεν είναι βεβαίως διαθέσιμα. Όσον αφορά στα ηλεκτρονικά συστήματα (επικοινωνίες, δικτύωση, έλεγχος πυρός, ηλεκτρoοπτικό πακέτο, ηλεκτρονικά μέσα υποστήριξης) οι δυτικοί αναλυτές θεωρούν βέβαιο ότι το J-20 βρίσκεται αρκετές γενιές πίσω. Αυτό ίσως να είναι και το ασφαλέστερο συμπέρασμα από όσα έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα.

Παρά την προφανή κατωτερότητα του α/φους έναντι των δυτικών α/φων νέας γενιάς, είναι προφανές ότι το J-20 θα αποτελέσει δύσκολο αντίπαλο σε περίπτωση σύγκρουσης εφόσον συνεκτιμηθούν και άλλοι "εξωτερικοί" παράγοντες. Η Κίνα δεν πρόκειται να εκθέσει τα μαχητικά της σε περιοχές που δεν βρίσκονται πλησίον της επικράτειάς της κυρίως επειδή οι "θερμές" ζώνες βρίσκονται κοντά στα σύνορά της. Έτσι, λόγου χάρη μια κρίση στην Ταϊβάν δεν πρόκειται να αποκαλύψει όλες τις αδυναμίες του J-20 έναντι των δυνητικών ανταγωνιστών του. Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι το J-20 πιθανότατα θα παραχθεί σε μεγάλους αριθμούς πρώτον διότι το κόστος του είναι κατά πάσα πιθανότητα ένα κλάσμα του αντίστοιχου του F-22 (του οποίου εξάλλου την παραγωγή οι ΗΠΑ περιόρισαν τελικά), αλλά και επειδή οι παραγωγικές δυνατότητες της Κίνας αυξάνονται με ρυθμούς ασύλληπτους για τα δυτικά δεδομένα οπότε υψηλοί ρυθμοί παραγωγής σε όχι ιδιαιτέρως εξελιγμένα οπλικά συστήματα είναι εφικτοί. Εξάλλου, κανείς δεν αποκλείει ότι οι Κινέζοι θα καταφέρουν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να αποκτήσουν πρόσβαση ή και να εξελίξουν τεχνολογίες που άλλα κράτη χρειάστηκαν δεκαετίες για να ολοκληρώσουν.
Ο αεροπορικός ανταγωνισμός δεν έχει επομένως τελειώσει αλλά μόλις τώρα αρχίζει.