Οι Τσάμηδες ζήτησαν επίσημα τη συνδρομή μεγάλου βρετανικού νομικού γραφείου για να διεκδικήσουν τα «δίκαιά» τους από την Ελλάδα!
Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος του «Κόμματος Δικαιοσύνης, Ενσωμάτωσης και Ενότητας» (PDIU) Shpëtim Idrizi σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Lajm. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «Οι Τσάμηδες Αλβανοί Μουσουλμάνοι, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, σε καμιά περίπτωση, δεν αμφιβάλουμε ότι θα έρθει η ημέρα της επιστροφής και για τον σκοπό αυτόν εργαζόμαστε. Εύχομαι, όσοι έχουν απελαθεί και βρίσκονται στη ζωή να δουν τα σπίτια τους και να επιστρέψουν σε αυτά».
Και πρόσθεσε: ότι «…Έχουμε προσλάβει μια βρετανική δικηγορική εταιρεία, η οποία είναι γνωστή στον τομέα του διεθνούς δικαίου, ώστε να επιλύσει με νόμιμο τρόπο το ζήτημα των Τσάμηδων. Σε λίγες ημέρες, μετά από την αρχική έρευνα, θα αποφασίσει ποια θα είναι τα βήματα, που πρέπει να ακολουθήσουμε. Να καταφύγουμε, δηλαδή, στα Δικαστήρια και τι πρέπει να απαιτήσουμε. Δεν επιδιώκουμε μόνον την επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων, αλλά να καθοριστεί τι ακριβώς συνέβη στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου: τη γενοκτονία, δηλαδή, κατά των Τσάμηδων και την επιστροφή όλων των δικαιωμάτων στον αλβανικό πληθυσμό από την Ελλάδα. Δεν είναι τίποτε λιγότερο ή τίποτε περισσότερο από τα δικαιώματα που ζητάει η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία»!
Δεν περιορίστηκε όμως σε αυτά, και όσα ακολούθησαν, σχετίζονται με το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας» και προαναγγέλλουν όσα έπονται: «Η οριστική λύση του ζητήματος των Τσάμηδων θα ερχόταν με την επιστροφή τους στις μητρικές εστίες. Μετά από μια βιβλική έξοδο, η ιστορία έχει δείξει ότι υπάρχει πάντα μια επιστροφή. Το αλβανικό έθνος, όπως έχει δείξει η Ιστορία, ανεξάρτητα από τις ιστορικές συνθήκες, ήταν ανέκαθεν κατανεμημένο σε διάφορες πολιτικές ενότητες. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υλοποίηση των εθνικών στόχων είναι κοινή για όλους, ένας από αυτούς, ο οποίος υλοποιήθηκε, ήταν η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ. Η ανεξαρτησία του Κοσσόβου είναι μια δεύτερη ιστορική στιγμή, η μεγαλύτερη μετά την ανεξαρτησία της Αλβανίας. Ένα ισχυρό αλβανικό έθνος θα αποτελούσε πανάκεια για όλες τις πληγές του. Και αυτές είναι: οι Αλβανοί στην ΠΓΔΜ, οι Αλβανοί στο σερβικό Πρέσεβο, στο Μαυροβούνιο και στην Τσαμουριά. Αυτός ο αιώνας είναι ο αιώνας των Αλβανών και στο τέλος του θα είναι πολύ διαφορετικός, από ό, τι πριν από έναν αιώνα».
Μετά την «πολεμική διακήρυξη» ενέπλεξε και την παρούσα πολιτική ηγεσία στην Αλβανία: «Η στάση της κυβέρνησης Μπερίσα είναι μια στάση που πρέπει να έχει κάθε κυβέρνηση της Αλβανίας: να πιέζει συνεχώς, δηλαδή, για εποικοδομητική επίλυση του ζητήματος των Τσάμηδων, για την επίλυση του θέματος των Αλβανών της πΓΔΜ και για την επίλυση των ζητημάτων των Αλβανών μεταναστών, καθώς όλα αυτά αποτελούν εθνικά ζητήματα της Αλβανίας. Εμείς έχουμε καταφέρει σε πολύ λίγο χρόνο να ευαισθητοποιήσουμε τον αλβανικό λαό και θα συνεχίσουμε να πράττουμε το ίδιο», δήλωσε ο Αλβανός πολιτικός…
Το υπουργείο Εξωτερικών ακούει;
Και πρόσθεσε: ότι «…Έχουμε προσλάβει μια βρετανική δικηγορική εταιρεία, η οποία είναι γνωστή στον τομέα του διεθνούς δικαίου, ώστε να επιλύσει με νόμιμο τρόπο το ζήτημα των Τσάμηδων. Σε λίγες ημέρες, μετά από την αρχική έρευνα, θα αποφασίσει ποια θα είναι τα βήματα, που πρέπει να ακολουθήσουμε. Να καταφύγουμε, δηλαδή, στα Δικαστήρια και τι πρέπει να απαιτήσουμε. Δεν επιδιώκουμε μόνον την επιστροφή των περιουσιακών στοιχείων, αλλά να καθοριστεί τι ακριβώς συνέβη στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου: τη γενοκτονία, δηλαδή, κατά των Τσάμηδων και την επιστροφή όλων των δικαιωμάτων στον αλβανικό πληθυσμό από την Ελλάδα. Δεν είναι τίποτε λιγότερο ή τίποτε περισσότερο από τα δικαιώματα που ζητάει η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία»!
Δεν περιορίστηκε όμως σε αυτά, και όσα ακολούθησαν, σχετίζονται με το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας» και προαναγγέλλουν όσα έπονται: «Η οριστική λύση του ζητήματος των Τσάμηδων θα ερχόταν με την επιστροφή τους στις μητρικές εστίες. Μετά από μια βιβλική έξοδο, η ιστορία έχει δείξει ότι υπάρχει πάντα μια επιστροφή. Το αλβανικό έθνος, όπως έχει δείξει η Ιστορία, ανεξάρτητα από τις ιστορικές συνθήκες, ήταν ανέκαθεν κατανεμημένο σε διάφορες πολιτικές ενότητες. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υλοποίηση των εθνικών στόχων είναι κοινή για όλους, ένας από αυτούς, ο οποίος υλοποιήθηκε, ήταν η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ. Η ανεξαρτησία του Κοσσόβου είναι μια δεύτερη ιστορική στιγμή, η μεγαλύτερη μετά την ανεξαρτησία της Αλβανίας. Ένα ισχυρό αλβανικό έθνος θα αποτελούσε πανάκεια για όλες τις πληγές του. Και αυτές είναι: οι Αλβανοί στην ΠΓΔΜ, οι Αλβανοί στο σερβικό Πρέσεβο, στο Μαυροβούνιο και στην Τσαμουριά. Αυτός ο αιώνας είναι ο αιώνας των Αλβανών και στο τέλος του θα είναι πολύ διαφορετικός, από ό, τι πριν από έναν αιώνα».
Μετά την «πολεμική διακήρυξη» ενέπλεξε και την παρούσα πολιτική ηγεσία στην Αλβανία: «Η στάση της κυβέρνησης Μπερίσα είναι μια στάση που πρέπει να έχει κάθε κυβέρνηση της Αλβανίας: να πιέζει συνεχώς, δηλαδή, για εποικοδομητική επίλυση του ζητήματος των Τσάμηδων, για την επίλυση του θέματος των Αλβανών της πΓΔΜ και για την επίλυση των ζητημάτων των Αλβανών μεταναστών, καθώς όλα αυτά αποτελούν εθνικά ζητήματα της Αλβανίας. Εμείς έχουμε καταφέρει σε πολύ λίγο χρόνο να ευαισθητοποιήσουμε τον αλβανικό λαό και θα συνεχίσουμε να πράττουμε το ίδιο», δήλωσε ο Αλβανός πολιτικός…
Το υπουργείο Εξωτερικών ακούει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου