Και δεν εννοούμε στελθ! Εννοούμε ότι παρ'όλες τις προβλέψεις η Αμερικανική πολεμική αεροπορία δεν φαίνεται έτοιμη να τα αφήσει να πετάξουν στον Λιβυκό εναέριο χώρο.
Σύμφωνα με στοιχεία του DefenseNews, τα αεροσκάφη κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να αναπτυχθούν στην περιοχή διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τα υπόλοιπα αεροσκάφη του συνασπισμού ενώ δεν έχουν (ακόμα) σημαντικές δυνατότητες κρούσης.
Κατά τα φαινόμενα, οι σχεδιαστές του F-22 αντιμετώπισαν ένα σημαντικό δίλημμα που τώρα φαίνεται να εξελίσσεται σε μειονέκτημα (αν και όχι σημαντικό). Θα μπορούσαν να αυξήσουν τις δυνατότητες επικοινωνίας και συνδεσιμότητας του αεροσκάφους ώστε να επικοινωνεί με άλλες πλατφόρμες αλλά σε αυτή την περίπτωση θα θυσίαζαν τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά στελθ που του χαρίζουν το τακτικό πλεονέκτημα στο σύγχρονο αεροπορικό πεδίο μάχης.
Το F-22 μπορεί να επικοινωνήσει αποκλειστικά με άλλα F-22 μέσω μιας ειδικής ζεύξης δεδομένων αλλά δεν χρησιμοποιούν τα συνηθισμένα τερματικά του Link-16. Τα F-22 μπορούν μόνο να λάβουν στοιχεία του Link-16 αλλά όχι να εκπέμψουν. Διαφορετικά, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες εντοπισμού τους.
Επίσης, το γεγονός ότι το F-22 μπορεί να εξοπλιστεί μόνο με 2 JDAM (Joint Direct Attack Munitions) των 1000 λιβρών μειώνει δραματικά τη χρησιμότητά του στις επιχειρήσεις της Λιβύης όπου οι αποστολές κρούσης καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος σε σχέση με τις αποστολές αεροπορικής υπεροχής.
Όπως αναφέρει και το περιοδικό "Πτήση" του Φεβρουαρίου, οι δυνατότητες κρούσης θα αυξηθούν κατακόρυφα μετά την πραγματοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης Increment 3.1 το οποίο θα προσφέρει και νέες διαμορφώσεις αέρος-εδάφους στο ραντάρ, συμπεριλαμβανομένων κάποιων συνθετικής απεικόνισης (SAR - Synthetic Aperture Radar). Με τη χρήση των νέων διαμορφώσεων ραντάρ, το Raptor θα μπορεί να κάνει χρήση των μικρότερων σε μέγεθος GBU-39SDB (Small Diameter Bomb) των 250 λιβρών που όμως θα προσφέρουν μεγαλύτερη ακρίβεια άφεσης, οκτώ από τις οποίες θα μπορούν να μεταφερθούν στις κοιλιακές αποθήκες οπλισμού.
Η αναβάθμιση σε Increment 3.1 θα ολοκληρωθεί στα τέλη του τρέχοντος έτους και θα ακολουθήσουν και άλλες, ανάμεσα στις οποίες και η εγκατάσταση του νέου συστήματος ραδιοζεύξης Multifunction Advanced Data-link (MADL) το οποίο θα εξοπλίζει και το μελλοντικό F-35.
Μέχρι τότε, το Raptor πιθανότατα θα μείνει μακριά από το εναέριο πεδίο μάχης της Λιβύης, ίσως και επειδή το κόστος και το (χαμηλό βέβαια) ρίσκο επιχειρήσεων του F-22 δεν δικαιολογείται από τις Λιβυκές αεροπορικές και αντιαεροπορικές δυνατότητες. Για τον Μαρκ Γκούζινγκερ του Κέντρου Στρατηγικών Αναλύσεων και Προϋπολογισμών, η Λιβύη δεν αποτελεί έτσι κι αλλιώς σημαντικό αντίπαλο στον αεροπορικό τομέα.
Το πεδίο είναι ανοικτό επομένως για τα Dassault Rafale και τα Eurofighter Typhoon να δείξουν τις αρετές τους.
Σύμφωνα με στοιχεία του DefenseNews, τα αεροσκάφη κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να αναπτυχθούν στην περιοχή διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τα υπόλοιπα αεροσκάφη του συνασπισμού ενώ δεν έχουν (ακόμα) σημαντικές δυνατότητες κρούσης.
Κατά τα φαινόμενα, οι σχεδιαστές του F-22 αντιμετώπισαν ένα σημαντικό δίλημμα που τώρα φαίνεται να εξελίσσεται σε μειονέκτημα (αν και όχι σημαντικό). Θα μπορούσαν να αυξήσουν τις δυνατότητες επικοινωνίας και συνδεσιμότητας του αεροσκάφους ώστε να επικοινωνεί με άλλες πλατφόρμες αλλά σε αυτή την περίπτωση θα θυσίαζαν τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά στελθ που του χαρίζουν το τακτικό πλεονέκτημα στο σύγχρονο αεροπορικό πεδίο μάχης.
Το F-22 μπορεί να επικοινωνήσει αποκλειστικά με άλλα F-22 μέσω μιας ειδικής ζεύξης δεδομένων αλλά δεν χρησιμοποιούν τα συνηθισμένα τερματικά του Link-16. Τα F-22 μπορούν μόνο να λάβουν στοιχεία του Link-16 αλλά όχι να εκπέμψουν. Διαφορετικά, θα αυξάνονταν οι πιθανότητες εντοπισμού τους.
Επίσης, το γεγονός ότι το F-22 μπορεί να εξοπλιστεί μόνο με 2 JDAM (Joint Direct Attack Munitions) των 1000 λιβρών μειώνει δραματικά τη χρησιμότητά του στις επιχειρήσεις της Λιβύης όπου οι αποστολές κρούσης καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος σε σχέση με τις αποστολές αεροπορικής υπεροχής.
Όπως αναφέρει και το περιοδικό "Πτήση" του Φεβρουαρίου, οι δυνατότητες κρούσης θα αυξηθούν κατακόρυφα μετά την πραγματοποίηση του προγράμματος αναβάθμισης Increment 3.1 το οποίο θα προσφέρει και νέες διαμορφώσεις αέρος-εδάφους στο ραντάρ, συμπεριλαμβανομένων κάποιων συνθετικής απεικόνισης (SAR - Synthetic Aperture Radar). Με τη χρήση των νέων διαμορφώσεων ραντάρ, το Raptor θα μπορεί να κάνει χρήση των μικρότερων σε μέγεθος GBU-39SDB (Small Diameter Bomb) των 250 λιβρών που όμως θα προσφέρουν μεγαλύτερη ακρίβεια άφεσης, οκτώ από τις οποίες θα μπορούν να μεταφερθούν στις κοιλιακές αποθήκες οπλισμού.
Η αναβάθμιση σε Increment 3.1 θα ολοκληρωθεί στα τέλη του τρέχοντος έτους και θα ακολουθήσουν και άλλες, ανάμεσα στις οποίες και η εγκατάσταση του νέου συστήματος ραδιοζεύξης Multifunction Advanced Data-link (MADL) το οποίο θα εξοπλίζει και το μελλοντικό F-35.
Μέχρι τότε, το Raptor πιθανότατα θα μείνει μακριά από το εναέριο πεδίο μάχης της Λιβύης, ίσως και επειδή το κόστος και το (χαμηλό βέβαια) ρίσκο επιχειρήσεων του F-22 δεν δικαιολογείται από τις Λιβυκές αεροπορικές και αντιαεροπορικές δυνατότητες. Για τον Μαρκ Γκούζινγκερ του Κέντρου Στρατηγικών Αναλύσεων και Προϋπολογισμών, η Λιβύη δεν αποτελεί έτσι κι αλλιώς σημαντικό αντίπαλο στον αεροπορικό τομέα.
Το πεδίο είναι ανοικτό επομένως για τα Dassault Rafale και τα Eurofighter Typhoon να δείξουν τις αρετές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου