Υπό καθεστώς ανωνυμίας, στελέχη εταιριών αεροδιαστημικής εκφράζουν την ανησυχία τους για το μέλλον των προμηθειών των μεσανατολικών πελατών ύστερα από τις ταραχές, την αλλαγή πολιτικής που παρατηρείται σε πολλά καθεστώτα αλλά και την αύξηση της τιμής του πετρελαίου.
Όπως δηλώνουν, όλα είναι πιθανά: ακυρώσεις παραγγελιών, επαναδιαπραγμάτευση συμβολαίων, καθυστερήσεις στις παραδόσεις και τις πληρωμές. Κι όλα αυτά, όχι στο απώτερο μέλλον αλλά ίσως και στις επόμενες εβδομάδες ή μήνες.
Για παράδειγμα, μέσα στο χάος που επικρατεί κανείς δεν γνωρίζει αν η Αίγυπτος θα παραλάβει F-16 τα οποία είχε ζητήσει ή τα Airbus C-295 τα οποία θα παραδίδονταν μέσα στο 2011. Η Λιβύη επίσης ανέμενε την παράδοση εκπαιδευτικών Yak-130 και κάποιων Su-30 μέσα στο 2011.
Η μεσανατολική αγορά που θεωρούνται από τις πολλά υποσχόμενες σε α/φη και ελικόπτερα από πλήθος προμηθευτών τώρα έχει 'σιγήσει' καθώς όλες οι διαδικασίες έχουν σταματήσεις. Οι περισσότεροι προμηθευτές πιστεύουν ότι πολλά θα κριθούν από τις διμερείς σχέσεις δεδομένου ότι πολλά κράτη αναθεωρούν τώρα τις άδειες εξαγωγής που είχαν εκδώσει για διάφορα συστήματα αν και Αμερικανοί και Ευρωπαίοι φαίνονται περισσότερο προσεκτικοί σε αυτό το ζήτημα από τους Ρώσους και τους Κινέζους.
Το θέμα είναι βέβαια το κατά πόσο οι ταραχές και οι πολιτικές ανατροπές όντως αλλάζουν τις εξοπλιστικές προτεραιότητες των κρατών. Θεωρείται δεδομένο ότι τα καθεστώτα που προκύπτουν από τις διαδηλώσεις θα αυξήσουν τις επωφελείς προς τις λαϊκές μάζες δαπάνες και μάλλον θα περικόψουν μέρος των αμυντικών δαπανών, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της εσωτερικής σταθερότητας και της ειρήνης.
Από την άλλη, οι πρόσφατες ταραχές δεν αποκλείεται να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω την κατάσταση στο διεθνές σύστημα της Μέσης Ανατολής και κάποιες κυβερνήσεις να επιδοθούν σε στρατηγικής σημασίας αμυντικά προγράμματα. Εξάλλου, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με την αλγεινή εντύπωση των ταραχών, επιδόθηκαν σε 'φιλολαϊκά' μέτρα αλλά ταυτόχρονα προχώρησαν σε πανάκριβα αμυντικά προγράμματα. Πρόκειται όμως για τα πιο πλούσια κράτη της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Για τους υπόλοιπους, ο συνδυασμός θα είναι πολύ δυσκολότερος διότι το μείγμα φιλολαϊκών μέτρων και εξοπλισμών θα είναι πολύ πιο σύνθετο.
Δεν αποκλείεται πάλι όλα να κριθούν στις πιο "ειδικές" σχέσεις μεταξύ των ηγεσιών των προμηθευτών και των αγοραστών, σχέσεις που προσφέρουν ευελιξία και ελαστικότητα, με τα κατάλληλα πολιτικά οφέλη. Όπως δήλωσε εξάλλου και στέλεχος Κινεζικής εταιρίας εξαγωγών του τομέα "δεν έχει καμία σημασία ποιος κάνει κουμάντο, αρκεί η νέα κυβέρνηση να είναι φιλική προς την Κίνα, τότε μπορούμε να κάνουμε δουλειές".
Όπως δηλώνουν, όλα είναι πιθανά: ακυρώσεις παραγγελιών, επαναδιαπραγμάτευση συμβολαίων, καθυστερήσεις στις παραδόσεις και τις πληρωμές. Κι όλα αυτά, όχι στο απώτερο μέλλον αλλά ίσως και στις επόμενες εβδομάδες ή μήνες.
Για παράδειγμα, μέσα στο χάος που επικρατεί κανείς δεν γνωρίζει αν η Αίγυπτος θα παραλάβει F-16 τα οποία είχε ζητήσει ή τα Airbus C-295 τα οποία θα παραδίδονταν μέσα στο 2011. Η Λιβύη επίσης ανέμενε την παράδοση εκπαιδευτικών Yak-130 και κάποιων Su-30 μέσα στο 2011.
Η μεσανατολική αγορά που θεωρούνται από τις πολλά υποσχόμενες σε α/φη και ελικόπτερα από πλήθος προμηθευτών τώρα έχει 'σιγήσει' καθώς όλες οι διαδικασίες έχουν σταματήσεις. Οι περισσότεροι προμηθευτές πιστεύουν ότι πολλά θα κριθούν από τις διμερείς σχέσεις δεδομένου ότι πολλά κράτη αναθεωρούν τώρα τις άδειες εξαγωγής που είχαν εκδώσει για διάφορα συστήματα αν και Αμερικανοί και Ευρωπαίοι φαίνονται περισσότερο προσεκτικοί σε αυτό το ζήτημα από τους Ρώσους και τους Κινέζους.
Το θέμα είναι βέβαια το κατά πόσο οι ταραχές και οι πολιτικές ανατροπές όντως αλλάζουν τις εξοπλιστικές προτεραιότητες των κρατών. Θεωρείται δεδομένο ότι τα καθεστώτα που προκύπτουν από τις διαδηλώσεις θα αυξήσουν τις επωφελείς προς τις λαϊκές μάζες δαπάνες και μάλλον θα περικόψουν μέρος των αμυντικών δαπανών, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της εσωτερικής σταθερότητας και της ειρήνης.
Από την άλλη, οι πρόσφατες ταραχές δεν αποκλείεται να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω την κατάσταση στο διεθνές σύστημα της Μέσης Ανατολής και κάποιες κυβερνήσεις να επιδοθούν σε στρατηγικής σημασίας αμυντικά προγράμματα. Εξάλλου, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με την αλγεινή εντύπωση των ταραχών, επιδόθηκαν σε 'φιλολαϊκά' μέτρα αλλά ταυτόχρονα προχώρησαν σε πανάκριβα αμυντικά προγράμματα. Πρόκειται όμως για τα πιο πλούσια κράτη της ευρύτερης Μέσης Ανατολής. Για τους υπόλοιπους, ο συνδυασμός θα είναι πολύ δυσκολότερος διότι το μείγμα φιλολαϊκών μέτρων και εξοπλισμών θα είναι πολύ πιο σύνθετο.
Δεν αποκλείεται πάλι όλα να κριθούν στις πιο "ειδικές" σχέσεις μεταξύ των ηγεσιών των προμηθευτών και των αγοραστών, σχέσεις που προσφέρουν ευελιξία και ελαστικότητα, με τα κατάλληλα πολιτικά οφέλη. Όπως δήλωσε εξάλλου και στέλεχος Κινεζικής εταιρίας εξαγωγών του τομέα "δεν έχει καμία σημασία ποιος κάνει κουμάντο, αρκεί η νέα κυβέρνηση να είναι φιλική προς την Κίνα, τότε μπορούμε να κάνουμε δουλειές".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου