Θέατρο του παραλόγου θύμισε το ελληνικό Κοινοβούλιο αφού άπαντες δείχνουν να ξέρουν την κατάσταση χωρίς να λαμβάνουν μέτρα ουσίας…
Αφορμή ήταν ερώτηση την οποία κατέθεσε ο πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑΟΣ), Γιώργος Καρατζαφέρης, στην οποία απάντησε ο πρωθυπουργός της χώρας.
Τι εμφανίστηκαν λοιπόν να γνωρίζουν ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ;
> Ότι οι αμυντικές μας βιομηχανίες δεν έχουν προϊόντα ιδίας ανάπτυξης με μόνη εξέλιξη τη βομβίδα 40 χλστ. των ΕΑΣ. «…Θέλουμε να βελτιώσουμε τις παραγωγικές δυνατότητες και να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, καθώς και να υπάρξουν συμπαραγωγές για τη δημιουργία σύγχρονων αμυντικών προϊόντων και στρατηγικών συνεργασιών, όπως π.χ. στα ΕΑΣ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Παπανδρέου, προδιαγράφοντας πιθανότατα τις εξελίξεις στην εταιρία.
Εάν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι ο Γιώργος Καρατζαφέρης αναφέρθηκε ξεχωριστά στη συνάντησή του με το εβραϊκό λόμπι το οποίο βρέθηκε πρόσφατα – κυριολεκτικά μαζική παρουσία – στην Αθήνα, δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι η ερώτηση του ΛΑΟΣ αποτέλεσε «πάσα» στον πρωθυπουργό, ο οποίος και προχώρησε σε έμμεσες εξαγγελίες!
Υπενθύμισε μάλιστα ότι το ΚΥΣΕΑ έχει λάβει απόφαση και έχει ενημερωθεί σχετικά η αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή, για την προμήθεια βομβίδων για τις ανάγκες του Στρατού Ξηράς, αξιοποιώντας το προϊόν της ελληνικής βιομηχανίας. Μήπως να έδιναν και σαφείς οδηγίες στις διοικήσεις να κινηθούν με εξωστρέφεια επιχειρώντας να προωθήσουν το συγκεκριμένο προϊόν διεθνώς; Όσο δύσκολο μπορεί να φαντάζει, τόσο απλό μπορεί να αποδειχθεί, εάν υπάρξει διοίκηση που να γνωρίζει το αντικείμενο και όχι ο γνωστός παραδοσιακός τρόπος κάλυψης τέτοιων θέσεων.
> Ότι έχουν σωρευμένα χρέη δύο δισεκατομμύρια ευρώ και επί της ουσίας αναζητείται επενδυτής ο οποίος θα φορτωθεί τα χρέη! Τα ΕΑΣ 1,2 δις ευρώ, η ΕΑΒ 700 εκατομμύρια ευρώ και η ΕΛΒΟ 100 εκατομμύρια ευρώ, ένα σύνολο δύο (2) δισεκατομμυρίων ευρώ, χρέος! Ο πρωθυπουργός εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της Νέας Δημοκρατίας, κατηγορώντας την ότι σε 5,5 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας, δεν προχώρησε «σε καμία παραγγελία αμυντικών εξοπλισμών για τις αμυντικές βιομηχανίες του δημόσιου τομέα». Με τον τρόπο αυτό επιχείρησε να φορτώσει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι… στραβό έχει γίνει στην αμυντική βιομηχανία από καταβολής κόσμου! Είπε: «Αυτή ήταν, λοιπόν, η προσφορά της προηγούμενης κυβέρνησης στην αμυντική βιομηχανία της χώρας. Δύο δις συσσωρευμένα χρέη και καμία παραγγελία στο δημόσιο τομέα. Λεφτά δόθηκαν. Αυξήθηκε το χρέος της χώρας, σχεδόν διπλασιάστηκε. Αλλά ούτε μία παραγγελία στην αμυντική βιομηχανία».
Δεν έχει άδικο, αλλά το χρέος της αμυντικής βιομηχανίας δε σωρεύθηκε την τελευταία δεκαετία. Σε τόσο κρίσιμες ώρες καλό θα ήταν η μικροπολιτική να τεθεί στο περιθώριο…
Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι η ΕΑΒ μπορεί να γίνει πλατφόρμα συνεργασίας αμυντικών βιομηχανιών του ιδιωτικού τομέα, μέσα από κοινοπρακτικά σχήματα, αλλά και να συνεργαστεί με τον τομέα της εκπαίδευσης και της έρευνας των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, καθώς παραδοσιακά, δυστυχώς, δεν υπήρχε τέτοια συνεργασία. Στόχος μας, λοιπόν, είναι η ΕΑΒ να λειτουργεί ως βάση υποστήριξης όλων των πτητικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ξεκινώντας από τη δεύτερη παρατήρηση, απλά να αναφέρουμε ότι αυτό λίγο-πολύ γίνεται, δεν πρόκειται και για κάποια καινοτόμο προσέγγιση η οποία θα φέρει την «άνοιξη» στην ΕΑΒ. Όσον αφορά στη συνεργασία της αμυντικής βιομηχανίας με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, πρόκειται πραγματικά για μια πραγματική επανάσταση, εάν όμως καταλαβαίνει η πολιτική ηγεσία περί τίνος πρόκειται.
Γνωρίζει ο κύριος Παπανδρέου ότι τέτοια προγράμματα υπήρξαν, ορισμένα είχαν και σημαντικά αποτελέσματα, με τη διαφορά όμως ότι οι καθηγητές και οι φοιτητές – ερευνητές που ενεπλάκησαν, τελούσαν υπό καθεστώς τρομοκράτησης, μη τυχόν και αντιληφθούν οι γνωστοί – άγνωστοι που ενίοτε έχει χαϊδέψει και η σημερινή κυβέρνηση, ότι επρόκειτο για συνεργασίες με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τα Γενικά Επιτελεία;
Έχει την πολιτική βούληση να πατάξει αυτά τα φασιστοειδή μέσα από/στα πανεπιστήμια, να καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία μπας και γίνει δουλειά επ’ ωφελεία τόσο των πανεπιστημίων όσο και της εθνικής ασφάλειας;
Τι εμφανίστηκαν λοιπόν να γνωρίζουν ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ;
> Ότι οι αμυντικές μας βιομηχανίες δεν έχουν προϊόντα ιδίας ανάπτυξης με μόνη εξέλιξη τη βομβίδα 40 χλστ. των ΕΑΣ. «…Θέλουμε να βελτιώσουμε τις παραγωγικές δυνατότητες και να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα, καθώς και να υπάρξουν συμπαραγωγές για τη δημιουργία σύγχρονων αμυντικών προϊόντων και στρατηγικών συνεργασιών, όπως π.χ. στα ΕΑΣ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Παπανδρέου, προδιαγράφοντας πιθανότατα τις εξελίξεις στην εταιρία.
Εάν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι ο Γιώργος Καρατζαφέρης αναφέρθηκε ξεχωριστά στη συνάντησή του με το εβραϊκό λόμπι το οποίο βρέθηκε πρόσφατα – κυριολεκτικά μαζική παρουσία – στην Αθήνα, δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι η ερώτηση του ΛΑΟΣ αποτέλεσε «πάσα» στον πρωθυπουργό, ο οποίος και προχώρησε σε έμμεσες εξαγγελίες!
Υπενθύμισε μάλιστα ότι το ΚΥΣΕΑ έχει λάβει απόφαση και έχει ενημερωθεί σχετικά η αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή, για την προμήθεια βομβίδων για τις ανάγκες του Στρατού Ξηράς, αξιοποιώντας το προϊόν της ελληνικής βιομηχανίας. Μήπως να έδιναν και σαφείς οδηγίες στις διοικήσεις να κινηθούν με εξωστρέφεια επιχειρώντας να προωθήσουν το συγκεκριμένο προϊόν διεθνώς; Όσο δύσκολο μπορεί να φαντάζει, τόσο απλό μπορεί να αποδειχθεί, εάν υπάρξει διοίκηση που να γνωρίζει το αντικείμενο και όχι ο γνωστός παραδοσιακός τρόπος κάλυψης τέτοιων θέσεων.
> Ότι έχουν σωρευμένα χρέη δύο δισεκατομμύρια ευρώ και επί της ουσίας αναζητείται επενδυτής ο οποίος θα φορτωθεί τα χρέη! Τα ΕΑΣ 1,2 δις ευρώ, η ΕΑΒ 700 εκατομμύρια ευρώ και η ΕΛΒΟ 100 εκατομμύρια ευρώ, ένα σύνολο δύο (2) δισεκατομμυρίων ευρώ, χρέος! Ο πρωθυπουργός εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της Νέας Δημοκρατίας, κατηγορώντας την ότι σε 5,5 χρόνια διακυβέρνησης της χώρας, δεν προχώρησε «σε καμία παραγγελία αμυντικών εξοπλισμών για τις αμυντικές βιομηχανίες του δημόσιου τομέα». Με τον τρόπο αυτό επιχείρησε να φορτώσει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι… στραβό έχει γίνει στην αμυντική βιομηχανία από καταβολής κόσμου! Είπε: «Αυτή ήταν, λοιπόν, η προσφορά της προηγούμενης κυβέρνησης στην αμυντική βιομηχανία της χώρας. Δύο δις συσσωρευμένα χρέη και καμία παραγγελία στο δημόσιο τομέα. Λεφτά δόθηκαν. Αυξήθηκε το χρέος της χώρας, σχεδόν διπλασιάστηκε. Αλλά ούτε μία παραγγελία στην αμυντική βιομηχανία».
Δεν έχει άδικο, αλλά το χρέος της αμυντικής βιομηχανίας δε σωρεύθηκε την τελευταία δεκαετία. Σε τόσο κρίσιμες ώρες καλό θα ήταν η μικροπολιτική να τεθεί στο περιθώριο…
Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι η ΕΑΒ μπορεί να γίνει πλατφόρμα συνεργασίας αμυντικών βιομηχανιών του ιδιωτικού τομέα, μέσα από κοινοπρακτικά σχήματα, αλλά και να συνεργαστεί με τον τομέα της εκπαίδευσης και της έρευνας των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, καθώς παραδοσιακά, δυστυχώς, δεν υπήρχε τέτοια συνεργασία. Στόχος μας, λοιπόν, είναι η ΕΑΒ να λειτουργεί ως βάση υποστήριξης όλων των πτητικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Ξεκινώντας από τη δεύτερη παρατήρηση, απλά να αναφέρουμε ότι αυτό λίγο-πολύ γίνεται, δεν πρόκειται και για κάποια καινοτόμο προσέγγιση η οποία θα φέρει την «άνοιξη» στην ΕΑΒ. Όσον αφορά στη συνεργασία της αμυντικής βιομηχανίας με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, πρόκειται πραγματικά για μια πραγματική επανάσταση, εάν όμως καταλαβαίνει η πολιτική ηγεσία περί τίνος πρόκειται.
Γνωρίζει ο κύριος Παπανδρέου ότι τέτοια προγράμματα υπήρξαν, ορισμένα είχαν και σημαντικά αποτελέσματα, με τη διαφορά όμως ότι οι καθηγητές και οι φοιτητές – ερευνητές που ενεπλάκησαν, τελούσαν υπό καθεστώς τρομοκράτησης, μη τυχόν και αντιληφθούν οι γνωστοί – άγνωστοι που ενίοτε έχει χαϊδέψει και η σημερινή κυβέρνηση, ότι επρόκειτο για συνεργασίες με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και τα Γενικά Επιτελεία;
Έχει την πολιτική βούληση να πατάξει αυτά τα φασιστοειδή μέσα από/στα πανεπιστήμια, να καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία μπας και γίνει δουλειά επ’ ωφελεία τόσο των πανεπιστημίων όσο και της εθνικής ασφάλειας;
Το «defencepoint.gr» επιθυμεί να παρατηρήσει τα ακόλουθα:
> Αν η κυβέρνηση χρησιμοποιήσει το «χαρτί» των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων ουσιαστικά επαναλαμβάνεται η διαδικασία του παρελθόντος όπου το ελληνικό Δημόσιο άμεσα ή έμμεσα επιδοτεί με προγράμματα τις συγκεκριμένες βιομηχανίες.
> Ακόμα και σε επίπεδο προσωπικού, οι συγκεκριμένες βιομηχανίες παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα. Τα ΕΑΣ μέχρι πρόσφατα μίσθωναν εργαζόμενους να κάνουν την παραγωγή, ενώ η ΕΑΒ μετά το κύμα των τελευταίων συνταξιοδοτήσεων έχει απολέσει μεγάλο αριθμό εξειδικευμένων και πιστοποιημένων τεχνικών που είναι αδύνατο να αναπληρωθεί άμεσα. Τα γνωρίζει ο κ. Παπανδρέου και τι σκοπεύει να πράξει;
> Το να βαυκαλιζόμαστε ότι οι βιομηχανίες μας σε αυτή την κατάσταση για την οποία κάθε άλλο φταίνε οι εργαζόμενοι έχουν συγκεκριμένη αγοραστική αξία, αποτελεί τεράστια πλάνη. Το καλύτερο που μπορεί να προσδοκά η ελληνική κυβέρνηση είναι η αγορά του όλου ή μέρους αυτών των βιομηχανιών έναντι συμβολικού τιμήματος και με αντάλλαγμα τη διατήρηση συγκεκριμένων θέσεων εργασίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από διεθνείς οίκους οι οποίοι στο πλαίσιο του γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού τους ενδιαφέρονται να αποκτήσουν μία βάση σε χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η χώρα βρίσκεται κοντά σε αγορές τις οποίες έχουν ήδη ανοίξει, άρα θα επωφεληθούν από την οικονομία στη μεταφορά των προϊόντων τους στους πελάτες. Θα μεταφέρουν βιομηχανικό έργο στις εγκαταστάσεις στην Ελλάδα στο πλαίσιο μιας διαδικασίας εσωτερικής κατανομής μεταξύ των διαφόρων μονάδων τους και φυσικά μπορούν να επιτύχουν περαιτέρω πωλήσεις στη διεθνή αγορά, δηλαδή με άλλα λόγια εξαγωγές.
> Εξυπακούεται ότι στο πλαίσιο αυτής της οπτικής, η επιλογή του στρατηγικού εταίρου θα πρέπει να βασιστεί όχι μόνο σε οικονομικά κριτήρια, αλλά και σε πολιτικά, καθότι μόνο τα πρώτα, δυστυχώς, κάθε άλλο παρά ελκυστικές τις κάνουν.
> Κλείνοντας, να ευχηθούμε ότι η συζήτηση στο Κοινοβούλιο είχε στόχο της ουσία, και δεν ικανοποιούσε τις ανάγκες δημοσίων σχέσεων του πρωθυπουργού και του πολιτικού αρχηγού ο οποίος κατέθεσε την ερώτηση, μετά τις τελευταίες τους συναντήσεις και επαφές. Διότι αυτή η παρατήρηση μπορεί να προσυπογράφεται, καταρχήν, από το «defencepoint.gr», ακούστηκε όμως από πολλούς ως αίσθηση στη Βουλή, μετά τη συζήτηση. Αμφότεροι δε, θα πρέπει αν θυμούνται αυτό που προαναφέρθηκε: Η όποια επένδυση και το ενδιαφέρον για κάποια ελληνική αμυντική βιομηχανία, δεν θα πρέπει να συνδέεται αποκλειστικά με τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα.
Θέλει και ρώτημα; Αυτό έκαναν οι Γερμανοί με τα υποβρύχια και όλοι θυμούνται σε τι περιπέτειες μπήκαμε, από τις οποίες μόλις πρόσφατα δείχνουμε να εξερχόμαστε…
> Αν η κυβέρνηση χρησιμοποιήσει το «χαρτί» των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων ουσιαστικά επαναλαμβάνεται η διαδικασία του παρελθόντος όπου το ελληνικό Δημόσιο άμεσα ή έμμεσα επιδοτεί με προγράμματα τις συγκεκριμένες βιομηχανίες.
> Ακόμα και σε επίπεδο προσωπικού, οι συγκεκριμένες βιομηχανίες παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα. Τα ΕΑΣ μέχρι πρόσφατα μίσθωναν εργαζόμενους να κάνουν την παραγωγή, ενώ η ΕΑΒ μετά το κύμα των τελευταίων συνταξιοδοτήσεων έχει απολέσει μεγάλο αριθμό εξειδικευμένων και πιστοποιημένων τεχνικών που είναι αδύνατο να αναπληρωθεί άμεσα. Τα γνωρίζει ο κ. Παπανδρέου και τι σκοπεύει να πράξει;
> Το να βαυκαλιζόμαστε ότι οι βιομηχανίες μας σε αυτή την κατάσταση για την οποία κάθε άλλο φταίνε οι εργαζόμενοι έχουν συγκεκριμένη αγοραστική αξία, αποτελεί τεράστια πλάνη. Το καλύτερο που μπορεί να προσδοκά η ελληνική κυβέρνηση είναι η αγορά του όλου ή μέρους αυτών των βιομηχανιών έναντι συμβολικού τιμήματος και με αντάλλαγμα τη διατήρηση συγκεκριμένων θέσεων εργασίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα από διεθνείς οίκους οι οποίοι στο πλαίσιο του γενικότερου στρατηγικού σχεδιασμού τους ενδιαφέρονται να αποκτήσουν μία βάση σε χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η χώρα βρίσκεται κοντά σε αγορές τις οποίες έχουν ήδη ανοίξει, άρα θα επωφεληθούν από την οικονομία στη μεταφορά των προϊόντων τους στους πελάτες. Θα μεταφέρουν βιομηχανικό έργο στις εγκαταστάσεις στην Ελλάδα στο πλαίσιο μιας διαδικασίας εσωτερικής κατανομής μεταξύ των διαφόρων μονάδων τους και φυσικά μπορούν να επιτύχουν περαιτέρω πωλήσεις στη διεθνή αγορά, δηλαδή με άλλα λόγια εξαγωγές.
> Εξυπακούεται ότι στο πλαίσιο αυτής της οπτικής, η επιλογή του στρατηγικού εταίρου θα πρέπει να βασιστεί όχι μόνο σε οικονομικά κριτήρια, αλλά και σε πολιτικά, καθότι μόνο τα πρώτα, δυστυχώς, κάθε άλλο παρά ελκυστικές τις κάνουν.
> Κλείνοντας, να ευχηθούμε ότι η συζήτηση στο Κοινοβούλιο είχε στόχο της ουσία, και δεν ικανοποιούσε τις ανάγκες δημοσίων σχέσεων του πρωθυπουργού και του πολιτικού αρχηγού ο οποίος κατέθεσε την ερώτηση, μετά τις τελευταίες τους συναντήσεις και επαφές. Διότι αυτή η παρατήρηση μπορεί να προσυπογράφεται, καταρχήν, από το «defencepoint.gr», ακούστηκε όμως από πολλούς ως αίσθηση στη Βουλή, μετά τη συζήτηση. Αμφότεροι δε, θα πρέπει αν θυμούνται αυτό που προαναφέρθηκε: Η όποια επένδυση και το ενδιαφέρον για κάποια ελληνική αμυντική βιομηχανία, δεν θα πρέπει να συνδέεται αποκλειστικά με τα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα.
Θέλει και ρώτημα; Αυτό έκαναν οι Γερμανοί με τα υποβρύχια και όλοι θυμούνται σε τι περιπέτειες μπήκαμε, από τις οποίες μόλις πρόσφατα δείχνουμε να εξερχόμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου