DefNewsGR

Άμυνα & Διεθνής Πολιτική

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γαλλία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γαλλία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Λιβύη: "γυμνοί" οι σύμμαχοι χωρίς τις αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις



Από το DEBKAfile


America's exit from Libya ends coalition no-fly zone, military campaign  

The United States has quietly withdrawn its air and sea assets from Libya and virtually ended its military intervention against Muammar Qaddafi's armed forces. This action over the weekend exposed NATO and its leading powers Britain and France as badly short of the air and sea capabilities necessary for halting Muammar Qaddafi's military advances, enforcing a no fly zone over the territory he controls or maintaining a sea blockade on Libyan ports.
debkafile's military sources report that US Air Force AC-10 Thunderbolt and AC-130, which are designed for attacking tanks and other ground targets, disappeared from Libyan skies Saturday, April 2. They were followed Sunday by the departure of all 100 American fighter-bombers from the Libyan war arena.
In consequence, the scale of Western coalition air attacks dropped abruptly by 80 percent.
Other coalition allies still have 143 warplanes in action over Libya, but less than half are capable of combat operations. The rest are used for surveillance and espionage and include the slow-moving transports which are easy prey for ground fire.
Western air force experts say that this number is too few to sustain effective combat duty for longer than 24 hours at a stretch and only over small patches of territory, such as the towns of Tripoli, Misrata or Ajdabiah – not enough to police the entire sweep of the Gulf of Sidra or broad spaces east or west of Tripoli.
Those experts note that, even when American warplanes were still in action, the troops loyal to Qaddafi were not prevented from recapturing cities along the Gulf of Sidra. The no-fly zone, supposedly the centerpiece of the coalition's military campaign against Qaddafi, was never enforced outside the skies of the rebel strongholds of Benghazi and Tobruk in the east. Without US participation, even that reduced task will be almost impossible to maintain.
Qaddafi has taken advantage of coalition shortcomings to start deploying his fleet of 145 large air transports. Free of around 90 percent of Libyan airspace, they are now able to move troop reinforcements and ordnance from place to place.
debkafile's intelligence sources report that since last week, those transports have also been sent outside the country to load up at a number of African military air bases on ammunition and spare parts, which the Qaddafi regime purchased from Arab and African sources as well as arms traffickers.
Western estimates that a large part of his loyalist armored and ground forces were put out of action by American bombardments have proved over-optimistic; more than 80 percent of those forces appear to be in "good" operational shape and the number of troops who defected does not appear to exceed roughly 1,200.
As US aerial bombardments tailed off Saturday, so too did sea-borne missile attacks on strategic government locations, as the US began pulling back the 12 warships anchored off the Libyan coast since March 19, including the USS Providence nuclear submarine and its escort of guided missile destroyers, which led the US naval assault on Libya.
With the Americans gone, Qaddafi is free to start rebuilding the air defenses and command centers which their attacks crippled; he is now in a position to effectively shut down the Western allied military campaign to topple him. In every military sense, that campaign was a flop.
Qaddafi's regime and military strength came out of the confrontation bruised and battered but in better shape than they themselves expected. NATO - and especially London and Paris – are still insisting that they are ready to fight to the finish. In fact, since the middle of last week, they have been exploring diplomatic channels for an exit.
The Libyan Foreign Minister Moussa Kousa's arrival in London as a defector from the Qaddafi regime gave Britain the opening for a rumor that "at least 12 top-level" officials close to the Libyan ruler were looking for ways to desert the sinking ship and reach London. Another rumor claimed that Qaddafi's son, Saif al Islam, had sent a trusted messenger Mohammed Ismail to London to test the ground for his desertion too.
Those rumors were in fact signals to Qaddafi that the Cameron government was ready for a deal so long as the Libyan ruler agreed to give up his plans to recapture Benghazi and was willing to leave the rebels in control of the eastern province of Cyrenaica.
Such a deal would enable NATO, Britain, France and the other coalition allies to perpetuate the current standoff in Libya and quit the battlefield without losing face.
Conscious that their sponsors were looking for a way out, the rebels are angling for a ceasefire. Qaddafi for his part is cautiously testing his options after attaining his primary goal, the end of American military intervention, as his troops press forward.
Αναρτήθηκε από propagator στις 11:56 π.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Βρετανία, Γαλλία, Λιβύη, ΝΑΤΟ

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Λιβύη: γαλλικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί, πυροβολικό των επαναστατών


Αναρτήθηκε από propagator στις 3:00 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Γαλλία, Λιβύη

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

ΑΝΑΛΥΣΗ: Διπλωματική λύση ή ποντάρισμα στους εξεγερμένους στη Λιβύη;

Ενώ εκπονούν σχέδιο διπλωματικής λύσης, οι εξελίξεις στο έδαφος αφήνουν περιθώριο για δεύτερες σκέψεις.

Κάποιες προωθήσεις των εξεγερμένων σε σημαντικές πόλεις της Λιβύης οδήγησαν πολλά μέλη της συμμαχίας των χωρών που επιβάλλουν τη Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων να σκεφτούν αυτό που το «defencepoint.gr» ανέφερε σε ανάλυσή του τις προηγούμενες ημέρες: Το πρότυπο του Αφγανιστάν, όπου η αεροπορική κάλυψη έδωσε τη δυνατότητα στις δυνάμεις της Βόρειας Συμμαχίας να κατισχύσουν των Ταλιμπάν και να εισέλθουν θριαμβευτές στην Καμπούλ.

Εν ολίγοις, πολλοί έχουν οδηγηθεί στο να πιστέψουν ότι η αεροπορική «ομπρέλα» που θα καθηλώνει τις δυνάμεις του Καντάφι και θα δίνει την ευκαιρία προελάσεων στους αντικαθεστωτικούς, ίσως οδηγήσει στην κατάρρευση του καθεστώτος Καντάφι.

Ωστόσο, ο Νικολά Σαρκοζί, σε συνεργασία με τον Βρετανό ομόλογό του Ντέιβιντ Κάμερον, αναμένεται να παρουσιάσουν σχέδιο διπλωματικής διευθέτησης της κρίσης, πριν την προγραμματισμένη διεθνή διάσκεψη για το θέμα της Λιβύης, η οποία είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί στις 29 Μαρτίου στο Λονδίνο.

Η κατάθεση ενός τέτοιου σχεδίου αφενός αποτελεί την πρώτη ουσιαστική κίνηση αναζήτησης διεξόδου από το σημερινό αδιέξοδο. Και λέμε αδιέξοδο όχι από στρατιωτικής απόψεως, αλλά λόγω του διχασμού που η υπόθεση της Λιβύης έχει προκαλέσει στους κόλπους του ΝΑΤΟ, παρά την ανάληψη του επιχειρησιακού ελέγχου από το ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό οι Σαρκοζί και Κάμερον δηλώνουν ότι ευελπιστούν πως με το σχέδιο θα συνταχθεί και η Γερμανία, η ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης η οποία έχει αποστασιοποιηθεί πλήρως από τους χειρισμούς Γάλλων και Βρετανών.

Είναι όμως αδιέξοδο και από οικονομικής απόψεως αφού το κόστος που συνεπάγεται κάθε μέρα επιχειρήσεων αποτελεί τρομακτική επιβάρυνση στους ήδη πιεσμένους – εν μέσω οικονομικής κρίης – προϋπολογισμούς των χωρών.

Τα προβλήματα για όσους εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη στρατιωτική διευθέτηση της κατάστασης είναι δύο: Αφενός το ότι η στρατηγική τους δεν πρόκειται να δουλέψει εάν οι δυνάμεις του Καντάφι κατορθώσουν να αποκτήσουν επαφή με τους αντικαθεστωτικούς. Διότι αυτό που παραλείπουν να αναφέρουν οι υποστηρικτές αυτής της επιλογής, είναι ότι  η όποια προέλαση των αντικαθεστωτικών έχει πραγματοποιηθεί όχι μετά από κάποια σοβαρή σύγκρουση με τις δυνάμεις του Καντάφι, αλλά λόγω της προστασίας που τους παρέχουν οι συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις.

Όπως όμως αναφέραμε, η σύγκρουση εντός αστικού περιβάλλοντος είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση, κι όποιος δεν το αντιλαμβάνεται απλώς θα αντιμετωπίσει απρόβλεπτες – γι’ αυτόν – καταστάσεις οι οποίες θα ανατρέψουν τους ουτοπικούς επιχειρησιακούς του σχεδιασμούς.

Αφετέρου, θα χρεωθούν την απώλεια της σημαντικής ευκαιρίας να προχωρήσουν στη διπλωματική διευθέτηση της υπόθεσης, τη στιγμή που ο αντίπαλός τους βρίσκεται σε δύσκολη από στρατιωτικής άποψης θέση. Άρα, το κίνητρό του να συμβιβαστεί και να είναι πιο δεκτικός σε όσα θα τεθούν ως όροι από τη διεθνή συμμαχία και τους αντικαθεστωτικούς είναι ισχυρό, κάτι που θα αναστραφεί εάν παρουσιαστεί αδυναμία των αντιπάλων του να επιβάλλουν στρατιωτικά τετελεσμένα.

Αυτό που θα μπορούσε να ανατρέψει τον παραπάνω συλλογισμό είναι το ενδεχόμενο σταδιακής απώλειας του ελέγχου των Ενόπλων Δυνάμεων της Λιβύης από τον Καντάφι. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον στρατηγό στην απόφαση να επιχειρήσει να λύσει τον «γόρδιο δεσμό» και γιατί όχι, να σώσει πάνω από όλα τον εαυτό του, εξασφαλίζοντας ενδεχομένως και ρόλο στην επόμενη ημέρα της χώρας.

Εξάλλου, οι πληροφορίες που θέλουν την οικογένειας Καντάφι να συζητά το ενδεχόμενο εγκατάλειψης της Λιβύης για κάποια χώρα του εξωτερικού, υπό την προϋπόθεση ότι θα δοθούν εγγυήσεις μη δίωξης και φυσικά πρόσβαση σε ένα σοβαρό μέρος της οικογενειακής (λέμε τώρα…) περιουσίας, μπορεί να αληθεύουν, μπορεί όμως και να αποτελούν επιχείρηση παραπληροφόρησης με σκοπό την απαξίωση του Καντάφι στα μάτια των Λίβυων, προσδοκώντας το να κινηθούν εναντίον του αυτοί που σήμερα τον υποστηρίζουν.

Ακόμη όμως κι εάν αυτό δεν θα πετύχει και μόνον το ενδεχόμενο να συμβεί, είναι πιθανό να κάνει τον Καντάφι να μην αντιμετωπίσει αρνητικά το ενδεχόμενο εγκατάλειψης της χώρας, φέρνοντας πιο κοντά τη λύση που επιθυμεί η διεθνής συμμαχία.

Στο πλαίσιο αυτό, η είδηση που κυκλοφόρησε ότι δυνάμεις της Αλ Κάιντα στην περιοχή έχουν κατορθώσει να αποσπάσουν από τις αποθήκες οπλισμούς των λιβυκών Ενόπλων Δυνάμεων σημαντικό αριθμό αντιαεροπορικών συστημάτων είναι πράγματι εφιαλτική. Πρόκειται για μια ακόμη επιβεβαίωση όσων υποστήριζε ο Καντάφι και ο διάδοχος και γιος του, Σάιφ Αλ Ισλάμ σε δημόσιες παρεμβάσεις στα δυτικά ΜΜΕ ή σε ομιλίες στη Λιβύη, ότι η δράση της Αλ Κάιντα στη Βόρεια Αφρική αποτελεί ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα και πως η απομάκρυνσή του από την εξουσία θα ευνοήσει την περαιτέρω ανάπτυξη του ισλαμικού φονταμενταλισμού και της τρομοκρατίας.

Θυμίζουμε, ότι η British Airways πρόσθεσε τουλάχιστον μία ώρα επιπλέον ταξιδιού στο δρομολόγιο από το Λονδίνο στο Ισλαμαμπάντ, την πρωτεύουσα του Πακιστάν, όταν οι υπηρεσίες πληροφοριών προειδοποίησαν ότι ισλαμιστές που διέθεταν αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger σκόπευαν να τους χρησιμοποιήσουν εναντίον πτήσεων πολιτικών αεροσκαφών. Και πολλά όρη στην περιοχή έχουν πάνω από 6.000 μέτρα υψόμετρο, άρα η επίθεση δεν θα χρειαζόταν καν να γίνει… από τα πεδινά.

Τώρα, είναι πιθανό τέτοιο πρόβλημα να αντιμετωπιστεί τα επόμενα χρόνια στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής, ενώ η απειλή θα αφορά και πτήσεις που θα χρησιμοποιούν τον εναέριο χώρο πάνω από τη Μεσόγειο. Κι εάν τα ύψη στα οποία πετούν τα αεροσκάφη που έρχονται π.χ. από τις Ηνωμένες Πολιτείες τα προστατεύουν, ο κίνδυνος που θα αντιμετωπίζουν πολιτικά αεροσκάφη που απογειώνονται από αεροδρόμια μεγάλων πόλεων της Βόρειας Αφρικής θα είναι τεράστιος.

Εκτός κι αν κάποιοι το δουν ως θετική εξέλιξη λόγω της αγοράς που θα ανθήσει, αυτής των συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου – αυτοπροστασίας… Αστειευμένοι το είπαμε…

Πηγή:
www.defencepoint.gr
Αναρτήθηκε από propagator στις 3:19 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Γαλλία, ΗΠΑ, Λιβύη, Μέση Ανατολή, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Λιβύη: Στο ΝΑΤΟ περνά η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων

Να επιβάλουν τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη και να προστατεύσουν τους άμαχους από τις δυνάμεις του Μουάμαρ Καντάφι, συμφώνησαν οι χώρες - μέλη του NATO την Πέμπτη, δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του Βορειοατλαντικού Συμφώνου Άντερς Φον Ράσμουσεν.

Διευκρίνισε ότι οι δυνάμεις της Συμμαχίας μπορούν να εμπλακούν σε περαιτέρω επιχειρήσεις, αν βρεθούν σε κατάσταση αυτοάμυνας.

Πρόσθεσε ότι «προς το παρόν θα υπάρχουν επιχειρήσεις της συμμαχίας Γαλλίας – Βρετανίας - ΗΠΑ και επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ» ενώ κατέληξε λέγοντας ότι συνεχίζονται οι συνομιλίες για το ενδεχόμενο να αναλάβει το ΝΑΤΟ έναν ευρύτερο ρόλο.

Τα σχέδια για μια επιχείρηση του ΝΑΤΟ για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης των πτήσεων στη Λιβύη προβλέπουν μια αποστολή 90 ημερών, αλλά η διορία αυτή μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί ανάλογα με το τί θα ζητηθεί, δήλωσε αξιωματούχος του ΝΑΤΟ.

Παράλληλα, ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ, δήλωσε την Παρασκευή, ότι δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένα στοιχεία για την πρόκληση απωλειών μεταξύ των αμάχων από τις στρατιωτικές αεροπορικές επιδρομές της διεθνούς συμμαχίας στη Λιβύη.

Ικανοποίηση από ΗΠΑ - Βρετανία - Τουρκία

Η αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον χαιρέτισε το γεγονός ότι το NATO συμφώνησε να αναλάβει την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη και εκτίμησε ότι είναι το "κατάλληλο" όργανο για την "προστασία των αμάχων" στη χώρα.

Μιλώντας από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ η Κλίντον είπε ότι οι δυνάμεις του Καντάφι απωθήθηκαν, απετράπη μια ανθρωπιστική καταστροφή στη Βεγγάζη, προπύργιο των εξεγερμένων, και ότι η πολεμική αεροπορία κι η αεράμυνα του συνταγματάρχη Μουάμαρ Καντάφι έχουν εξουδετερωθεί σχεδόν πλήρως.

Αν κι αναγνώρισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ηγήθηκαν της αποστολής τις πρώτες ημέρες, η Κλίντον σημείωσε ότι υπήρξε σημαντική μείωση του αριθμού των αεροσκαφών των ΗΠΑ που εκτελούν αποστολές καθώς αυξήθηκαν οι αριθμοί των αεροσκαφών άλλων χωρών.

Τη μεταβίβαση της διοίκησης των επιχειρήσεων για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη στο NATO, καλωσόρισε και το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών.

"Στέλνει άλλο ένα μήνυμα στον Καντάφι ότι δεν μπορεί να αγνοεί την ενωμένη, παγκόσμια έκκληση για κατάπαυση του πυρός και την καταδίκη των βάρβαρων πράξεών του", επισημαίνει το υπουργείο σε ανακοίνωσή του.

Για επίτευξη κατ' αρχήν συμφωνίας και ικανοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων έκανε λόγο, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση της Τουρκίας, ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι "ο έλεγχος των επιχειρήσεων περνά εξ ολοκλήρου στο ΝΑΤΟ".

Στο μεταξύ, την Πέμπτη αντιαεροπορικά πυρά ακούστηκαν και πάλι στην Τρίπολη και σημειώθηκαν εκρήξεις στην πρωτεύουσα και στην ανατολική συνοικία Ταζούρα. Συμμαχικά μαχητικά σφυροκόπησαν θέσεις των δυνάμεων που πρόσκεινται στον Καντάφι αλλά δεν απέτρεψαν την είσοδο κυβερνητικών αρμάτων μάχης στην Μιζουράτα.

Οι αρχές της Λιβύης υποστήριξαν ότι οι συμμαχικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί έχουν στοιχίσει τη ζωή περίπου 100 αμάχων ως τώρα.

Από την πλευρά του ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Γκι-μουν είπε στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να καταδεικνύει ότι η Τρίπολη συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του Οργανισμού. Ο ειδικός επιτετραμμένος του για τη Λιβύη προειδοποίησε ότι θα υπάρξουν "πρόσθετα μέτρα" εάν η Τρίπολη δεν προχωρήσει άμεσα σε κατάπαυση του πυρός.

Η Βρετανία θα φιλοξενήσει διεθνή διάσκεψη στο Λονδίνο την Τρίτη για να εξεταστεί η "πρόοδος" της στρατιωτικής επέμβασης στη Λιβύη.

Το θέμα της Λιβύης συζητήθηκε και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί δήλωσε ότι επαφίεται στους Λίβυους να αποφασίσουν για την μοίρα του ηγέτη της χώρας τους Μουάμαρ Καντάφι και εκτίμησε ότι η στρατιωτική δράση της διεθνούς συμμαχίας στη Λιβύη, "απέτρεψε δεκάδες χιλιάδες θανάτους".

Σύνοδος στην Αντίς Αμπέμπα

Στο μεταξύ, άρχισε την Παρασκευή το πρωί σύνοδος στην έδρα της Αφρικανικής Ένωσης στην Αντίς Αμπέμπα με στόχο την εξεύρεση μιας λύσης μέσω διαπραγματεύσεων στην κρίση στη Λιβύη, παρουσία αντιπροσωπείας της λιβυκής κυβέρνησης, σύμφωνα με ανταποκριτή του Γαλλικού Πρακτορείου.

Ως αργά το πρωί στη σύνοδο δεν παρευρισκόταν κανένας απεσταλμένος των λίβυων αντικαθεστωτικών, σύμφωνα με τον ανταποκριτή.

Της λιβυκής κυβερνητικής αντιπροσωπείας ηγείται ο γενικός γραμματέας του Γενικού Λαϊκού Συμβουλίου Μοχάμεντ Αμπού ελ Κάσιμ Ζουάι και τον συνοδεύουν τέσσερις υπουργοί.

Στη σύνοδο μετέχουν εκπρόσωποι της ΕΕ, του Αραβικού Συνδέσμου και των χωρών της Ισλαμικής Διάσκεψης, όπως και οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών μελών της επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης, η οποία ιδρύθηκε ειδικά για να παρακολουθεί την κατάσταση στη Λιβύη (Νότια Αφρική, Κονγκό, Μαυριτανία, Μαλί και Ουγκάντα).

"Η κατάσταση που επικρατεί στη Λιβύη είναι εξαιρετικά σοβαρή, τόσο για την ίδια τη χώρα όσο και για την περιοχή στο σύνολό της", δήλωσε σε ομιλία του κατά την έναρξη της συνόδου ο πρόεδρος της Επιτροπής αυτής της Αφρικανικής Ένωσης Ζαν Πινγκ.

Πηγή:
www.skai.gr
Αναρτήθηκε από propagator στις 7:51 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Λιβύη, ΝΑΤΟ, Τουρκία

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

EKTAKTO: Η Πρώτη Κατάρριψη του Πολέμου της Λιβύης;

Σύμφωνα με το ειδησιογραφικό πρακτορείο ABC, πριν λίγη ώρα σημειώθηκε η πρώτη κατάρριψη Λιβυκού αεροσκάφους από συμμαχικό.

Το αεροσκάφος τύπου Soko G-2 Galeb φέρεται να πετούσε πάνω από την πόλη Μισράτα που ελέγχεται από τους επαναστάτες, όταν καταρρίφθηκε από Γαλλικά μαχητικά ο τύπος των οποίων δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί.

Η ακρίβεια της πληροφορίας ακόμα ελέγχεται.

http://bit.ly/g5F9hH

Αναρτήθηκε από propagator στις 3:47 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Γαλλία, Λιβύη

Σφάζονται στο ΝΑΤΟ για την λεία


Σφάζονται στο ΝΑΤΟ για την λεία


  • Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Μαλλιοτραβιούνται αναμεταξύ τους οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Βρετανία, η Ιταλία και οι άλλες ΝΑΤΟϊκές χώρες που έχουν κηρύξει αεροπορικό πόλεμο εναντίον της Λιβύης, γιατί φυσικά η καθεμιά θέλει για τον εαυτό της όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο από τα πετρελαϊκά κοιτάσματα μετά την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι. Ως εκ τούτου όλα τα μεγάλα κράτη θέλουν να εμφανιστούν ως «αρχηγοί» του πολέμου για να θεμελιώσουν «δικαιώματα» για την πετρελαϊκή μερίδα του λέοντος, με αποτέλεσμα το ΝΑΤΟ να συνεδριάζει τρεις μέρες τώρα και να αδυνατεί να πάρει μια απόφαση ποιος διοικεί επισήμως αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι «σε ημέρες, όχι σε εβδομάδες» οι ΗΠΑ θα παραδώσουν την ηγεσία του πολέμου, αλλά δεν διευκρίνισε σε ποιον θα την παραδώσουν! Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί είναι το σχόλιο που έκαναν κύκλοι της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι: «Ετσι που πάει η ιστορία με τη Λιβύη, οι Γάλλοι θα πάρουν τα πετρέλαια και η Ιταλία θα πάρει τους πρόσφυγες!».

Χθες δεν υπήρχε εφημερίδα μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας που να μην έκανε λόγο για τις ισχυρότατες διαφωνίες στους κόλπους των επιδρομέων κατά της Λιβύης. Ενδεικτικός ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου: «Ρήξη για τη διοίκηση της δράσης στη Λιβύη», έγραφε. «Εξοργισμένες ΗΠΑ - Βρετανία με τα γαλλικά πλήγματα. Εμπόδιο στον έλεγχο του ΝΑΤΟ. Πρεσβευτές αποχωρούν από συνεδρίαση», πρόσθεταν οι υπότιτλοι προσδίδοντας «δραματικό» τόνο στις εξελίξεις.

Οι Αγγλοαμερικανικοί κατηγορούν ευθέως τον Σαρκοζί ότι άρχισε τα πλήγματα εντυπωσιοθηρικού χαρακτήρα χωρίς καν να ενημερώσει «πλήρως» τους συμμάχους του, με αποτέλεσμα να έχει δυσκολέψει πλέον πολύ το πέρασμα της ηγεσίας του πολέμου στο ΝΑΤΟ, κάτι με το οποίο άλλωστε το Παρίσι διαφωνεί.

Τη Δευτέρα μάλιστα το κλίμα ήταν τόσο τεταμένο στη συνεδρίαση των αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ, ώστε όταν ο γ.γ. του επιθετικού αυτού συνασπισμού, ο Δανός Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, τόλμησε να επικρίνει τη Γαλλία επειδή εμπόδιζε την ανάμειξη του ΝΑΤΟ και τη Γερμανία επειδή δεν ήθελε να συμμετάσχει ενεργά στον αεροπορικό πόλεμο κατά της Λιβύης, ο Γάλλος και ο Γερμανός πρεσβευτής αποχώρησαν από τη συνεδρίαση!

Οι Αγγλοαμερικανοί κατηγορούν τους Γάλλους ότι ξαφνικά μπλοκάρισαν την επικείμενη συμφωνία του ΝΑΤΟ το Σάββατο, γιατί ήθελαν ο Σαρκοζί να ανακοινώσει τα πρώτα αεροπορικά πλήγματα κατά της Λιβύης από γαλλικά πολεμικά αεροπλάνα αμέσως μόλις βγήκε από τη σύνοδο - σόου που οργάνωσε το Σάββατο στο Παρίσι και η οποία θα αποφάσιζε δήθεν για την κήρυξη του πολέμου κατά της Λιβύης.

Οι Γάλλοι ανταπαντούν καρφώνοντας τους Αμερικανούς ότι είχαν συμφωνήσει μαζί τους ότι τα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη θα επετίθεντο πρώτα για να μη φανεί ότι οι ΗΠΑ κάνουν τρίτο πόλεμο εναντίον ισλαμικής χώρας μετά το Αφγανιστάν και το Ιράκ και αμέσως μετά οι Αμερικανοί θα έριχναν τους πυραύλους Τόμαχοκ, που συνιστούσαν και την πραγματική επίθεση.

Την Κυριακή το βράδυ ήταν η σειρά της Τουρκίας να μπλοκάρει τις κινήσεις ανάληψης της ηγεσίας του πολέμου από το ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση Ερντογάν, πέρα από τη γραμμή της να εμφανίζεται ως αταλάντευτος φίλος των Αράβων που έχει εκτοξεύσει στα ύψη τη δημοτικότητα του Τούρκου πρωθυπουργού στις αραβικές χώρες, είναι και εξαιρετικά ενοχλημένη από το γεγονός ότι ο Σαρκοζί δεν προσκάλεσε ούτε τυπικά την Αγκυρα στη σύνοδο - σόου του Παρισιού.

Ετσι οι Τούρκοι παίρνουν και μια μικρή ρεβάνς μέσα στους κόλπους του ΝΑΤΟ, αξιοποιώντας τις σφοδρές αντιθέσεις που εμφανίζονται στους στόχους και στις θέσεις ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας στο θέμα της Λιβύης. Η ουσία είναι ότι η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τις ευκαιρίες, εμφανίζεται για ακόμη μια φορά στα μάτια των Αράβων ως υποστηρικτής τους και αποστασιοποιημένη από τους «σταυροφόρους» της Δύσης.

Η Δύση οργανώνει αντικανταφικούς
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ του στρατού από χώρες της Δύσης βρίσκονται ήδη στο λιβυκό έδαφος και προσπαθούν να οργανώσουν τις αντικανταφικές δυνάμεις σε υποτυπωδώς αξιόμαχες στρατιωτικές μονάδες, ικανές να αντιπαρατεθούν κάπως με τις δυνάμεις του καθεστώτος, οι οποίες τους σαρώνουν με χαρακτηριστική ευκολία από τη στιγμή που ανασυγκροτήθηκαν μετά το αρχικό σοκ που διήρκεσε περίπου μια εβδομάδα. Εχει αποκατασταθεί επιπλέον γραμμή ανεφοδιασμού των αντικανταφικών με όπλα μέσω Αιγύπτου και μάλιστα σε διαρκώς αυξανόμενες ποσότητες. Τα στοιχεία αυτά που μεταδίδονται από Δυτικούς δημοσιογράφους, που βρίσκονται επιτόπου, αναδεικνύουν τον νέο χαρακτήρα που έχει πλέον προσλάβει ο πόλεμος κατά της Λιβύης.

Πηγή:
kostasxan.blogspot.com
Αναρτήθηκε από propagator στις 2:36 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Λιβύη, ΝΑΤΟ

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Το ΝΑΤΟ συμφωνεί ότι «δεν συμφωνεί»

Ιδιαίτερες πτυχές έχει φέρει στην επιφάνεια η κρίση στη Λιβύη, στην οποία αναδύεται παράλληλα και ως η μεγαλύτερη κρίση της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ, εκ ιδρύσεώς του. Η αντιπαράθεση μέσα στους κόλπους του ΝΑΤΟ φαίνεται να έχει κατασταλάξει - τουλάχιστον εν μέρει. Η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ έχουν συμφωνήσει σχετικά με το ρόλο της συμμαχίας στη Λιβύη: η Συμμαχία θα πρέπει τώρα να αναλάβει την επιχειρησιακή διοίκηση για την επιβολή της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, συμφώνησε με τον Γάλλο ομόλογό του, Νικολά Σαρκοζί και τον Βρετανό Πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στη δομή διοίκησης. Σε τηλεφωνικές συνομιλίες, Ομπάμα, ο Σαρκοζί και ο Κάμερον έχουν έρθει σύμφωνα με βρετανικές πηγές στην ακόλουθη λύση:
* Το ΝΑΤΟ θα αναλάβει τη στρατιωτική διοίκηση της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Οι ενέργειες θα καθοδηγούνται από τον Αμερικανό ναύαρχο Τζέιμς Σταυρίδης, ο διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη.
* Η πολιτική εποπτεία θα πρέπει να συνεχίσει να βρίσκεται υπό την συμμαχία των προθύμων και όχι του ΝΑΤΟ. Τι θα μπορύσε να σημαίνει αυτό στην πράξη, δεν διευκρινίζεται.
Προηγουμένως, ιδιαίτερα η Γαλλία, αντιστάθηκε σε έναν πιο σημαντικό ρόλο στο ΝΑΤΟ - και υποστήριξε ότι η στρατηγική στη Λιβύη θα πρέπει να αναληφθεί από έναν αγγλο-γαλλικο συνασπισμό.
Στρατιωτική διοίκηση, ναι, πολιτική ηγεσία όχι Αυτή είναι η στάση της γαλλικής κυβέρνησης - και ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας κ.Ζιπέ επανέλαβε ότι τώρα ότι το ΝΑΤΟ υπηρετεί τον συνασπισμό ως εργαλείο σχεδιασμού και ελέγχου της στρατιωτικής αποστολής. Δεν θα αναλάβει την πολιτική ηγεσία. Η πολιτική ηγεσία αναμένεται να λάβει μια επιτροπή σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, κάτι το οποίο η Γαλλία είχε προτείνει την προηγούμενη ημέρα, όπου θα έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν και αραβικά κράτη.
Η Τουρκία έπαιξε τις τελευταίες ημέρες, έναν ιδιαίτερο ρόλο, κινούμενη σε έναν παράλληο άξονα με τη Γεμρανία, αν και για διαφορετικούς λόγους. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βάσει της αντι-ευρωπαϊκής του πορείας απαιτούσε η ηγεσία της στρατιωτικής επιχείρησης να έχει την έγκριση του ΟΗΕ, αλλά τις τελευταίες μέρες φαίνεται ότι η Τουρκία είναι κάπως πιο «ευέλικτη» στις απαιτήσεις της.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι λαμβάνει υπόψιν του τις ανησυχίες των μουσουλμανικών χωρών: τηλεφώνησε την Τρίτη με τους ηγέτες του Κατάρ και της Τουρκίας. Η αραβική υποστήριξη για την επιτυχία της επιχείρησης είναι ιδιαίτερα σημαντική - επαναλαμβάνεται συνεχώς από την αμερικανική πλευρά
Αυτό που είναι ήδη σαφές όσον αφορά το στρατιωτικο σκέλος: Το ΝΑΤΟ θέλει να καθιερώσει στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης το εμπάργκο όπλων για την Τρίπολη, μέσω του ναυτικού αποκλεισμού της. Το ΝΑΤΟ έχει αρχίσει να επιβάλει το εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ κατά της Λιβύης. Η Συμμαχία ανακοίνωσε σήμερα στις Βρυξέλλες ότι τα πολεμικά σκάφη περιπολούν στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης. Τα πολεμικά σκάφη ανήκουν στις δύο ομάδες του ΝΑΤΟ που περιπολούν στη Μεσόγειο. Η Γερμανία απόσυρε τις στρατιωτικές δυνάμεις από τη Μεσόγειο.
Το πρώτο μεγάλο ρήγμα στη Συμμαχία έγινε εμφανές το 2002 με το Ιράκ. Λίγο αργότερα στο Αφγανιστάν, η Συμμαχία βρέθηκε σε έναν αγώνα επιβίωσης, για τον οποίο φάνηκε ότι θα έχει επιτυχία, οριακή. Η Λιβύη την επαναφέρει και πάλι πίσω στην πραγματικότητα: o πόλεμος έχει δημιουργήσει την δική του δυναμική, υποβαθμίζοντας το ΝΑΤΟ για πρώτη φορά θεαματικά – τόσο πολιτικά, όσο και στρατιωτικά.

Πηγή:
fox2magazine.net
Αναρτήθηκε από propagator στις 3:59 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Λιβύη, ΝΑΤΟ

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Η Επιστροφή της Γαλλίας

Η εκλογή του Νικολά Σαρκοζί στον προεδρικό θώκο της Γαλλίας πριν από τέσσερα χρόνια, είχε δημιουργήσει την αίσθηση ότι η Γαλλία θα επιδίωκε να παίξει έναν πιο ενεργό ρόλο στα διεθνή ζητήματα. Οι πρώτες κινήσεις του Γάλλου προέδρου συνηγορούσαν υπέρ αυτής της άποψης: Ανάληψη πρωτοβουλίας για τη δημιουργία της «Ευρωμεσογειακής Συνεργασίας», σαφής θέση άρνησης της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, επιστροφή της Γαλλίας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, προσπάθεια οικοδόμησης μίας τριμερούς συμμαχίας με τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, ανάληψη διαμεσολαβητικού ρόλου στην κρίση του Καυκάσου μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας. Τέσσερα χρόνια μετά η αξιοπιστία της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής βρισκόταν στο ναδίρ, καθώς η πολιτική ηγεσία του Παρισιού δεν κατόρθωσε να προωθήσει κανένα από τα μεγαλεπήβολα σχέδιά της.
Η Ευρωμεσογειακή Συνεργασία παρέμεινε κενό γράμμα μετά τη σθεναρή απαίτηση της Γερμανίδας καγκελάριου, Άγκελα Μέρκελ, να συμμετέχουν σε αυτήν και τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ και όχι μόνο τα μεσογειακά όπως ήθελε ο Σαρκοζί. Από την άλλη η συμμαχία Γαλλίας-Μ. Βρετανίας-ΗΠΑ δεν ευοδώθηκε ποτέ αφενός λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων του Ηνωμένου Βασιλείου και αφετέρου, η πρόσδεση της γαλλικής πολιτικής στο γερμανικό άρμα, μείωσε τη χρησιμότητά της για τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Στο ευρωπαϊκό επίπεδο, ο γαλλογερμανικός άξονας, που άλλοτε ήταν η ατμομηχανή της ενοποιητικής διαδικασίας, υπάρχει μόνο στα χαρτιά. Στην πραγματικότητα, οι αποφάσεις που λαμβάνονται, τόσο για τον μηχανισμό διάσωσης όσο και για τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν την Ένωση έχουν γερμανική σφραγίδα, με το Παρίσι να αρκείται στην εκ των υστέρων επικύρωση των μονομερών επιλογών του Βερολίνου. Η Γαλλία από ισότιμος και ισοβαρής εταίρος του άξονα έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Επιπλέον, τα σκάνδαλα της κυβέρνησης Σαρκοζί, με την υπουργό Εξωτερικών Αλιό Μαρί και τον πρωθυπουργό Φιγιόν να κάνουν διακοπές στην Τυνησία, δαπάνοις του καθεστώτος Μπεν Άλι, την ώρα που η βορειοαφρικανική χώρα συγκλονιζόταν από τις λαϊκές εξεγέρσεις, η αρχική ψήφος εμπιστοσύνης της Γαλλίας προς το τυνησιακό καθεστώς και η αμήχανη στάση της κατά τη διάρκεια της αιγυπτιακής εξέγερσης επέτειναν την αίσθηση ότι η γαλλική διπλωματία ήταν, αν όχι ανύπαρκτη, τουλάχιστον ασόβαρη και ανυπόληπτη.
Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ξέσπασαν οι ταραχές στη Λιβύη. Η μετατροπή τους σε εμφύλιο πόλεμο και η ανηλεής(;) καταστολή της εξέγερσης από τον άλλοτε φίλο και σύμμαχο, συνταγματάρχη Καντάφι, έδωσαν στο Παρίσι την ευκαιρία που έψαχνε για να «ρεφάρει» τις απανωτές αποτυχίες των τελευταίων χρόνων. Η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το Επαναστατικό Συμβούλιο της Βεγγάζης ως νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις της Γερμανίας και άλλων εταίρων καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε λάβει καμία ανάλογη απόφαση. Ακόμη και η Βρετανία, η οποία συμμερίζονταν τις γαλλικές απόψεις για το ζήτημα της Λιβύης, έκανε λόγο για νόμιμο συνομιλητή και όχι νόμιμη κυβέρνηση.
Σε συνεργασία με τη Μ. Βρετανία, ο Γάλλος πρόεδρος ανέλαβε προσωπικά να επιτύχει μία απόφαση για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και όπως είναι γνωστό, μετά την απόφαση 1973/2011 του ΣΑ του ΟΗΕ, η Γαλλία ήταν η πρώτη χώρα που ανέλαβε στρατιωτική δράση εναντίον της Λιβύης, εμφανιζόμενη ως ηγέτιδα δύναμη σε αυτή την στρατιωτική επιχείρηση.
Οι επιδιώξεις της Γαλλίας
Η επιδίωξη της Γαλλίας τόσο να πιέσει για άμεση δράση στη Λιβύης όσο και η επιμονή της να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις εγείρει ερωτηματικά για τους στόχους της γαλλικής πολιτικής και προκαλεί αντιδράσεις από συμμάχους και μη. Πέραν πάσης αμφιβολίας, για τη γαλλική εξωτερική πολιτική, η ενεργός ανάμιξή της στη λιβυκή κρίση είναι ένας τρόπος να ισορροπήσει τη μείωση του γαλλικού ρόλου στην ΕΕ και το γεγονός ότι στα οικονομικά ζητήματα της Ένωσης το Παρίσι έχει συρθεί πίσω από τις επιλογές της κυβέρνησης Μέρκελ. Αναλαμβάνοντας στρατιωτική δράση, ο Σαρκοζί υπενθυμίζει τόσο στους Γερμανούς όσο και στους υπόλοιπους εταίρους ότι μπορεί η Γερμανία να είναι η οικονομική υπερδύναμη της Ευρώπης, η Γαλλία όμως παραμένει η πολιτική και στρατιωτική υπερδύναμη της Γηραιάς Ηπείρου. Η Γαλλία είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο και χάρη στο δίκτυο των στρατιωτικών της βάσεων στην Αφρική και τον Ειρηνικό και του αεροπλανοφόρου Σαρλ Ντε Γκωλ είναι η μόνη ηπειρωτική ευρωπαϊκή χώρα που έχει τη δυνατότητα προβολής στρατιωτικής ισχύος σε όλα σχεδόν τα μήκη και πλάτη της υφηλίου.
Ταυτόχρονα, η γαλλική ηγεσία θέλει να καταστήσει σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι είναι η ηγεμονική δύναμη στη Μεσόγειο. Με τις ΗΠΑ να είναι απασχολημένες σε άλλες περιοχές πιο σημαντικές για τα εθνικά τους συμφέροντα απ’ ό,τι η Μεσόγειος, με τη Ρωσία να έχει αρκεστεί στο να ασκεί ηγεμονία στο εγγύς εσωτερικό της, την Ισπανία και την Ιταλία να αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα που δεν τους επιτρέπουν άμεση στρατιωτική εμπλοκή στη Βόρεια Αφρική, για τη Γαλλία είναι μία πρώτης τάξης ευκαιρία να προωθήσει τα στρατηγικά και οικονομικά της συμφέροντα στη Μεσόγειο και παράλληλα, να σπάσει την άτυπη κατανομή εργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών διευρύνοντας τη ζώνη επιρροής της πέραν της Αλγερίας και του Λιβάνου όπου παραδοσιακά ασκούσε επιρροή.
Η Λιβύη, αντίθετα με την Τυνησία και την Αίγυπτο, είναι μία χώρα πλούσια σε υδρογονάνθρακες. Τα πετρελαϊκά της αποθέματα υπολογίζονται σε περισσότερα από 44 δισ βαρέλια ενώ διαθέτει και σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου. Είναι σαφές ότι η Γαλλία θέλει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη νομή των λιβυκών υδρογονανθράκων. Μπορεί επισήμως η αιτία της δυτικής εμπλοκής στη Λιβύη να ήταν η προστασία του άμαχου πληθυσμού, η ιστορία ωστόσο μας έχει διδάξει ότι όπου υπάρχουν τέτοια κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου υπάρχουν και σημαντικά ενεργειακά και οικονομικά συμφέροντα. Η ανοχή της Ρωσίας, της Κίνας και της Γερμανίας στην επέμβαση από πλευράς Γάλλων-Βρετανών-Αμερικανών (δεν έθεσαν βέτο στο ΣΑ) δείχνει ότι υπογείως έχει υπάρξει κάποιου είδους διαπραγμάτευση και έχουν λάβει διαβεβαιώσεις ότι δεν θα αποκλειστούν από τη μελλοντική νομή των πετρελαίων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, είναι σαφές ότι οι χώρες που συμμετέχουν στους βομβαρδισμούς θα λάβουν τη μερίδα του λέοντος. Επιπλέον των πετρελαίων όμως, η Λιβύη διαθέτει συναλλαγματικό πλεόνασμα της τάξης των 180 δισ. δολαρίων. Ήδη ο συνταγματάρχης Καντάφι είχε εκφράσει τη βούλησή του να δαπανήσει άνω των 40 δισ. για τον εκσυγχρονισμό της υποδομής στη Λιβύη. Αναμφίβολα οι Γάλλοι θα διεκδικήσουν ένα σημαντικό ποσοστό από τα μελλοντικά συμβόλαια ανοικοδόμησης της Λιβύης.
Μία τέταρτη επιδίωξη του Νικολά Σαρκοζί είναι η δημιουργία (επιτέλους) της συμμαχίας Γαλλίας-ΗΠΑ. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αυτός ήταν ένας από τους προεκλογικούς στόχους του Γάλλου προέδρου, ο οποίος για διαφόρους λόγους δεν ευοδώθηκε. Αυτή τη στιγμή δίνεται η ευκαιρία στη γαλλική ηγεσία να πραγματοποιήσει την πρόθεσή της να γίνει ο στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ και να αναβαθμιστεί έτσι η Γαλλία στο άτυπο νούμερο δύο της Δύσης πίσω από την Υπερδύναμη.
Πέραν πάσης αμφιβολίας, η επίδειξη αποφασιστικότητας και πυγμής από μέρους της γαλλικής ηγεσίας στοχεύει βεβαίως και στο εσωτερικό της χώρας σε μία προσπάθεια να αναβαθμίσει το τρωθέν γόητρό του και την κατρακύλα της δημοτικότητάς του ενόψει των προεδρικών εκλογών του επόμενου έτους.
Όπως κάθε πόλεμος, έτσι και ο πόλεμος στη Λιβύη πρόκειται να αποτελέσει μία «πασαρέλα» επίδειξης οπλικών συστημάτων και στρατιωτικών δυνατοτήτων. Η βιομηχανία όπλων είναι μία πανίσχυρη βιομηχανία που κομίζει εκατομμύρια στις εθνικές οικονομίες των κρατών που διαθέτουν τέτοιες βιομηχανίες. Η Γαλλία από καιρό κάνει σοβαρές προσπάθειες να μεγαλώσει το μερίδιό της στην αγορά των οπλικών συστημάτων. Με την επίδειξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας της δίνεται αυτή η δυνατότητα.
Επιλογή υψηλού ρίσκου
Ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, ο πρώην πρωθυπουργός Αλέν Ζιπέ, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για τη συγκεκριμένη επιλογής της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής: είναι μία επιλογή υψηλού ρίσκου, η οποία μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ. Άλλωστε, διαχρονικά η γαλλική εμπλοκή στον αραβικό κόσμο έχει ταυτιστεί με μεγάλες διπλωματικές ήττες για τη γαλλική πολιτική: Η κυβέρνηση του Γκι Μολέ αναγκάστηκε σε άτακτη υποχώρηση από του Αμερικανούς και τους Σοβιετικούς όταν οι Γάλλοι, μαζί με βρετανικές και ισραηλινές δυνάμεις, επενέβησαν στην Αίγυπτο, δημιουργώντας την κρίση του Σουέζ. Ακόμη, στην Αλγερία χρειάστηκε η αποφασιστική πολιτική του Ντε Γκωλ ώστε η Γαλλία να απεμπλακεί από ένα αδιέξοδο. Επίσης το 1984, δύο χρόνια μετά την εμπλοκή της Γαλλίας στην κρίση του Λιβάνου, ο πρόεδρος Μιτεράν αναγκάστηκε σε άτακτη φυγή από τη χώρα των κέδρων. Όλα αυτά τα γεγονότα είχαν δημιουργήσει μία πεποίθηση στη γαλλική διπλωματία ότι δεν πρέπει να εμπλακεί στρατιωτικά στον αραβικό κόσμο. Εύλογα λοιπόν, η σημερινή εμπλοκή της Γαλλίας στη Λιβύη εγείρει ανησυχίες.
Σε τακτικό επίπεδο, οι στόχοι των βομβαρδισμών δεν είναι απολύτως σαφείς. Το ψήφισμα του ΣΑ αναφέρεται στην προστασία των αμάχων και μόνο. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας δήλωσε απερίφραστα και κατηγορηματικά ότι ο ίδιος ο Μουαμάρ Καντάφι δεν αποτελεί στρατιωτικό στόχο. Είναι όμως η πτώση του Καντάφι τακτικός στόχος των συμμάχων; Από τη μία η Γαλλία έχει αναγνωρίσει το Επαναστατικό Συμβούλιο της Βεγγάζης ως νόμιμη κυβέρνηση. Επομένως, καθίσταται προφανές ότι για τους Γάλλους τακτικός στόχος είναι η ανατροπή του Καντάφι.
Από την άλλη, η σαφής δήλωση του Μπαράκ Ομπάμα ότι ο Μουαμάρ Καντάφι πρέπει να αποσύρει τις δυνάμεις του από όλες τις πόλεις που έχει ανακαταλάβει περιπλέκει τα πράγματα. Δεδομένου ότι πριν από την αντεπίθεση των καθεστωτικών ο Καντάφι ήλεγχε μόνο την Τρίπολη και ορισμένες περιοχές στα νότια και δυτικά της χώρας, μπορεί η φράση αυτή του Ομπάμα να σημαίνει ότι ο τακτικός στόχος μπορεί να επιτευχθεί και με μια de facto διχοτόμηση της Λιβύης με το καθεστώς να επιβιώνει στην περιοχή της Τριπολίτιδας και τους αντικαθεστωτικούς να διατηρούν τον έλεγχο στην περιοχή της Κυρηναϊκής;
Όποιος και να είναι ο στόχος το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί όσο εύκολα υπολόγιζε η γαλλική ηγεσία. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί μπορεί να έχουν αδρανοποιήσει την αεροπορία του Καντάφι, δεν μπορούν όμως να εξοντώσουν τις επίγειες δυνάμεις του. Το καθεστώς έχει τη δυνατότητα να διεξάγει και να κερδίζει μάχες χωρίς τη χρήση αεροπορίας ή τεθωρακισμένων. Ήδη ο Καντάφι έχει μεταφέρει τα άρματα μάχης του σε κατοικημένες περιοχές ενώ σε στρατηγικής σημασίας στόχους οι οπαδοί του δημιουργούν ανθρώπινες αλυσίδες. Με αυτόν τον τρόπο καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη για τη συμμαχική αεροπορία η προσπάθεια να πλήξει στόχους χωρίς απώλειες στον άμαχο πληθυσμό. Τέτοιου είδους απώλειες ενδέχεται να μεταβάλλουν το κλίμα και η αρχική υποστήριξη να μετατραπεί σε οργή από τον αραβικό κόσμο με τον ίδιο τον Καντάφι να μετατρέπεται σε ήρωα που αμύνεται του εθνικού εδάφους έναντι των ιμπεριαλιστών, πρώην αποικιοκρατών.
Επιπλέον, δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι ο Καντάφι θα ανατραπεί χωρίς να υπάρξει στρατιωτική εισβολή από εδάφους. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο όμως ενέχει κινδύνους. Οι Αμερικανοί έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν θα συμμετέχουν σε χερσαίες επιχειρήσεις ενώ και οι Άραβες φαίνονται αρνητικοί σε μια τέτοια εξέλιξη. Ο Καντάφι με διάγγελμά του εκτόξευσε απειλές εναντίον των δυτικών καθιστώντας τη βόρεια Αφρική και τη Μεσόγειο πεδίο πολέμου. Χωρίς αμφιβολία ο λιβυκός στρατός δεν έχει τις δυνατότητες να πραγματοποιήσει αυτές τις απειλές. Δεν ισχύει το ίδιο όμως για τρομοκρατικές ομάδες. Τι θα συμβεί αν μία τέτοια ομάδα σε συνεργασία με δυνάμεις του Καντάφι πραγματοποιήσει μία τρομοκρατική ενέργεια στη Γαλλία, την Ιταλία ή και στη χώρα μας την Ελλάδα; Και τι θα συμβεί εάν η τρομοκρατική αυτή ενέργεια πραγματοποιηθεί με χημικά ή βιολογικά όπλα, τα οποία είναι γνωστό ότι διέθετε και ίσως διαθέτει ακόμη η Λιβύη; Ποια θα είναι η στάση της γαλλικής και ευρωπαϊκής κοινής γνώμης;
Η Γαλλία έλαβε μία απόφαση υψηλού ρίσκου, η οποία μπορεί να την εμπλέξει σε μία μακρόχρονη και δαπανηρή κρίση. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι στην περιοχή παρατηρείται μία δυναμική αστάθειας. Εφόσον η Γαλλία, και η Ευρώπη γενικότερα, επιθυμούν να έχουν ρόλο στη Μεσόγειο, δεν αποκλείεται να απαιτηθεί η εμπλοκή τους και σε άλλες περιοχές της Αφρικής και της Ανατολικής Μεσογείου τροφοδοτώντας έναν φαύλο κύκλο αστάθειας και κρίσεων. Σοβαρό ερώτημα προκύπτει και από την επόμενη μέρα – εάν πέσει ο Καντάφι. Εναλλακτική λύση στη Λιβύη δεν υπάρχει. Η Λιβύη μπορεί να είναι εύκολη στρατιωτικά αλλά πολύ δύσκολη κοινωνικά. Ενδεχομένως να απαιτηθεί πολύ μεγαλύτερος χρόνος για τη σταθεροποίησή της από ό, τι υπολογίζεται.
Κώστας Τάλλιος

Πηγή:
www.strategyreport.gr 
Αναρτήθηκε από propagator στις 10:55 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Γαλλία, Λιβύη

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Στους Γάλλους το κύριο βάρος των επιχειρήσεων στη Λιβύη


Αναρτήθηκε από propagator στις 11:07 π.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Γαλλία, Λιβύη

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

ΛΙΒΥΗ: η επίθεση ξεκίνησε

Με τις αεροπορικές επιχειρήσεις γαλλικών μαχητικών ξεκίνησε η επέμβαση της πολυεθνικής δύναμης η οποία σύμφωνα με την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ πρόκειται να απαγορεύσει τις πτήσεις πάνω από τη Λιβύη και να αποτρέψει την περαιτέρω αιματοχυσία αμάχων. 

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, Γαλλικά μαχητικά πετούν πάνω από τη Βεγγάζη ενώ φαίνεται ήδη να έχουν πλήξει κάποια λιβυκά οχήματα που συμμετείχαν στην επιχείρηση ανακατάληψης της πόλης από τις δυνάμεις του Καντάφι.
Αμερικανικές πηγές αναφέρουν ότι είχε προγραμματισθεί το πρωί ναυτική επιχείρηση των αμερικανικών δυνάμεων οι οποίες με πυραύλους κρουζ τύπου Tomahawk θα έπλητταν στόχους της Λιβυκής αεράμυνας. Ωστόσο, το αμερικανικό Πεντάγωνο αρνήθηκε να αποκαλύψει αν τα πλήγματα πραγματοποιήθηκαν ή όχι.
Οι πρώτες εκτιμήσεις αφήνουν να διαφανεί ότι τον κύριο όγκο των επιχειρήσεων θα υποστηρίξουν αρχικά οι Ευρωπαίοι και οι μεσανατολικές δυνάμεις, σε μια προσπάθεια να φανεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμμετέχουν στην επέμβαση σε ένα ξένο κράτος, το οποίο μάλιστα κατέχει "ιδιαίτερη" θέση στο σημερινό ενεργειακό μωσαϊκό. Παρ' όλα αυτά, αξιωματούχοι της Αμερικανικής αεροπορίας (USAF) δεν απέκλεισαν την συμμετοχή στις επιχειρήσεις εφόσον οι καταστάσεις το απαιτήσουν και ειδικά αφότου αξιολογηθεί η απειλή της λιβυκής αεράμυνας έναντι των ευρωπαϊκών αεροσκαφών. Αναμφίβολα, αεροσκάφη F-22 θα χρησιμοποιηθούν διότι κατέχουν ιδιαίτερο πλεονέκτημα σε πεδίο μάχης κορεσμένο από αντιεροπορικές δυνάμεις.

Η επέμβαση της πολυεθνικής δύναμης καταδεικνύει, για μία ακόμα φορά, ότι η διεθνής κοινότητα έχει τη δυνατότητα να επεμβαίνει συνεργατικά στις περιπτώσεις που απαιτούν στρατιωτική ισχύ για την προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου (στη συγκεκριμένη περίπτωση, το δικαίωμα στη ζωή των αμάχων).

Ωστόσο, η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων και κυρίως η επιλεκτικότητα των επεμβάσεων καταδεικνύει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι στην πραγματικότητα πολύ χαμηλά στην ατζέντα των μεγάλων δυνάμεων και δεν αποτελούν κριτήριο για τη συνολική αξιολόγηση της πολιτικής τους. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί τη διεθνή αντίδραση σε άλλες περιπτώσεις κατάφωρης παραβίασης δικαιωμάτων όπου οι ισχυρότερες δυνάμεις έμειναν απαθείς και με τη συμπεριφορά τους ενίσχυσαν τον επιτιθέμενο ή τον δυνάστη.

Διότι ναι μεν είναι λίγοι οι ηγέτες του σήμερα που είναι τόσο απεχθείς όσο ο Καντάφι, αλλά είναι πολλοί οι πολίτες που σφαγιάστηκαν από κρατικές δυνάμεις όταν όρθωσαν το ανάστημά τους και περιφρούρησαν τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Και μιλάμε για τις τελευταίες δεκαετίες, όχι στον Ψυχρό Πόλεμο ή και παλαιότερα.
Κανείς δεν επενέβη ουσιαστικά για να προασπίσει τα δικαιώματα των Κούρδων του Βορείου Ιράκ μετά τον πόλεμο του Κόλπου του 1990, κανείς δεν μίλησε για το σφαγιασμό των Κούρδων της ανατολικής Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίας, δεν πραγματοποιήθηκαν στρατιωτικά πλήγματα σε ισραηλινούς στόχους στη Λωρίδα της Γάζας, δεν προστατεύθηκαν οι ισραηλινοί πληθυσμού από τις επιχειρήσεις των μεσανατολιτών τρομοκρατών, δεν επενέβη κανείς στο Λίβανο το 2006, η διεθνής κοινότητα δεν έστειλε στρατιωτικές δυνάμεις στην Τσετσενία ή στη Νότια Οσετία (όπου ο ρωσικός στρατός "αλώνισε" ελεύθερος), δεν επενέβη η διεθνής κοινότητα στο Μπαχρέιν  (επενέβη όμως η... Σαουδική Αραβία) και δεν θα επέμβει η διεθνής κοινότητα στη Σαουδική Αραβία αν κάποιοι σηκώσουν και κεφάλι  και αμφισβητήσουν ένα από τα πιο αυταρχικά μοναρχικά καθεστώτα του πλανήτη... το οποίο είναι βέβαια και στυλοβάτης της παγκόσμιας αγοράς ενέργειας. Τελικά, μπορεί κανείς να ελπίζει στη Διεθνή Κοινότητα και τις ανθρωπιστικές αρχές;

Όχι, μπορεί όμως να υπολογίζει στα συμφέροντα και στους συμμάχους. Διότι μπορεί η επέμβαση στη Λιβύη να είναι μια κλασική περίπτωση επέμβασης στα εσωτερικά ενός άλλου κράτους (μια αρχή που φαίνεται ότι στις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω έγινε σεβαστή), αλλά είναι ταυτόχρονα μια πρώτη και σωστή αντίδραση στην τρομερή αστάθεια που χαρακτηρίζει τα καθεστώτα της βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Κανείς, και λέγοντας κανείς εννοούμε και την Ελλάδα, δεν έχει συμφέρον να συντηρεί καθεστώτα "παρίες" τα οποία μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανατραπούν πλημμυρίζοντας στο αίμα ολόκληρες χώρες και τα οποία μπορούν να προκαλέσουν πολύ ευρύτερους γεωγραφικά κραδασμούς. Σκεπτόμενοι στρατηγικά, οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί μπορούν να "ανεχθούν" συμπεριφορές ηγεσιών που παραβιάζουν κατάφωρα κάθε θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου... αλλά δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψουν οι εν λόγω συμπεριφορές να οδηγήσουν σε αναταράξεις που θα προκαλέσουν μεγαλύτερη αιματοχυσία και θα απειλήσουν και κρίσιμα εθνικά συμφέροντα.

Η επιλεκτικότητα της επέμβασης είναι, με βάση τα παραπάνω, αναπόφευκτη και έχει υποκειμενικά ελατήρια. Αυτό θα πρέπει να βάλει σε σκέψεις όλους εμάς που ασχολούμαστε με τον χώρο της άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής:
Πόσο γρήγορα, με ποια κίνητρα και με τι αποτελεσματικότητα μπορεί να λειτουργήσει η διεθνής κοινότητα σε περιπτώσεις που απαιτείται επέμβαση; Σε αυτή την περίπτωση καθυστέρησε πολύ και ίσως αυτό αποβεί σε βάρος της.
Ποιος ο ρόλος της διεθνούς κοινότητας στις περιπτώσεις που ομάδες αμφισβήτησης της εξουσίας αναδύονται μέσα στο κράτος και αποπειρώνται την ανεξαρτητοποίηση ή την αλλαγή της κυβέρνησης με ένοπλα μέσα;
Με άλλα λόγια, στο παρόν διεθνές σύστημα, ποια είναι τα όρια της κυριαρχίας του κράτους και μέχρι που μπορεί να φτάσει η εξουσία του; 

Ίσως όχι πολύ μακριά...




Αναρτήθηκε από propagator στις 8:18 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Γαλλία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Λιβύη, Τουρκία

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Οι Ρώσοι προτιμούν Γαλλικά (για άλλη μια φορά)!

Η Ρωσική κυβέρνηση φαίνεται ότι συνεχίζει να προτιμά γαλλικά!
Διεθνείς πηγές αναφέρουν ότι ο ρωσικός στρατός σκοπεύει να προμηθευτεί 500 ελαφρά τεθωρακισμένα οχήματα VBL της Panhard για την ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων.
Το συνολικό συμβόλαιο αναμένεται να αγγίζει τα 260 εκατομμύρια δολάρια. Εντύπωση προκαλεί φυσικά ότι η ρωσική κυβέρνηση εγκαταλείπει σταδιακά το δογματικό "ο επιμένων... ρωσικά" βλέποντας ότι η κατασκευή παντός είδους πλατφόρμας από τη ρωσική βιομηχανία δεν είναι πάντα οικονομικά συμφέρουσα.
Εξάλλου, δημοσιογραφικές πηγές θέλουν τη Ρωσία να γενικεύει την πρακτική της εγχώριας παραγωγής κατόπιν αδείας. Τον Ιούνιο του 2010 υπογράφτηκε συμφωνία για την εγχώρια παραγωγή της θερμικής διόπτρας Catharine-FC της Thales ενώ τον Οκτώβρη του ίδιου έτους αποκαλύφτηκε ότι η Ρωσία πρόκειται να κατασκευάσει ελαφρά τεθωρακισμένα πολλαπλών χρήσεων LMV M65 της IVECO. Και φυσικά, υπάρχει και η (μεγάλη) υπόθεση των αμφίβιων αποβατικών σκαφών Mistral τα οποία θα δώσουν νέα πνοή στο ρωσικό ναυπηγικό τομέα.
Κοινώς, οι Ρώσοι πιάνουν το νόημα... Εκεί που η εγχώρια βιομηχανία χωλαίνει έρχονται οι έξυπνες συνεργασίες με το εξωτερικό για να φέρουν τεχνογνωσία και να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας.
Ας τα βλέπουν κάποιοι στην Ελλάδα για τους οποίους η έννοια της μακροχρόνιας στρατηγικής έχει χάσει τη σημασία της. Ας τα βλέπουν και οι άλλοι, που οτιδήποτε ρωσικό το θεωρούν και κορυφαίο. Ευτυχώς οι ίδιοι οι Ρώσοι επιτελείς και αξιωματούχοι είναι περισσότερο προσγειωμένοι.
Αναρτήθηκε από propagator στις 10:43 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Γαλλία, Ρωσία, VBL

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Ευρωπαϊκή «απομόνωση» του Καντάφι ζητούν Βρετανία και Γερμανία

Σήμερα θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ με θέμα τη Λιβύη. Αμερικανός στρατηγός τόνισε πως η κρίση στη Λιβύη θα αργήσει να τερματιστεί.

Η Βρετανία και η Γερμανία κάλεσαν χθες Τετάρτη όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην συνεργάζονται με το καθεστώς του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι.
Σε μία κοινή τους επιστολή προς την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Άστον ο Βρετανός και ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ και Γκίντο Βέστερβελε εκτιμούν ότι η κρίση στη «γειτονιά νότια» της ΕΕ αποτελεί μία πρόκληση ανάλογη με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Οι δύο υπουργοί ζητούν από την ΕΕ να προβεί σε μία δήλωση με την οποία να δηλώνει ότι «η ΕΕ και τα κράτη μέλη της δεν θα εργαστούν ή δεν θα συνεργαστούν με τον Καντάφι και ότι εκείνος πρέπει να παραιτηθεί ώστε να επιτρέψει να γίνει μία πραγματική δημοκρατική αλλαγή στη χώρα».
Εξάλλου σήμερα αναμένεται να πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ με θέμα τη Λιβύη, ενώ αύριο Παρασκευή θα πραγματοποιηθεί έκτακτη σύνοδος των ηγετών της ΕΕ επίσης με θέμα την κατάσταση στη Λιβύη.
Η Άστον προκάλεσε χθες Τετάρτη αμφιβολίες σχετικά με τις κινήσεις που σκοπεύουν να κάνουν οι Ευρωπαίοι προκειμένου να εμποδίσουν τον Καντάφι να καταπνίξει την εξέγερση.
Η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας αρνήθηκε να υποστηρίξει αίτημα του Εθνικού Συμβουλίου της Λιβύης, το οποίο έχει δημιουργηθεί από τους αντικαθεστωτικούς, να αναγνωριστεί ως η μόνη νόμιμη αρχή στη Λιβύη, ενώ εξέφρασε και τις αμφιβολίες της σχετικά με το αν είναι εφικτή η επιβολή μίας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη χώρα.
Κοινή στάση αναζητούν ΕΕ και ΝΑΤΟ
Οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και λίγο αργότερα οι υπουργοί Άμυνας του ΝΑΤΟ θα συναντηθούν σήμερα στις Βρυξέλλες σε μια προσπάθεια να υιοθετήσουν κοινή στάση στο θέμα της Λιβύης.
Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών που θα συναντηθούν σε γεύμα εργασίας στις 11:30 ώρα Ελλάδας, θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: θα πρέπει ή όχι να επιβληθεί ζώνη εναέριου αποκλεισμού και αν ναι, θα είναι υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ; Είναι νόμιμο το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο της Λιβύης; Η νομιμότητά του θα πρέπει να αναγνωριστεί;
Στις ίδιες ερωτήσεις θα πρέπει να απαντήσουν και οι 28 υπουργοί Άμυνας της Ατλαντικής Συμμαχίας που θα συνεδριάσουν στις 14:00 ώρα Ελλάδας.
Οι Δυτικοί γνωρίζουν πολύ καλά πως η παραμικρή αδεξιότητα από την πλευρά τους θα πλήξει την περηφάνια του αραβικού κόσμου και θα συμβάλλει στην αποσταθεροποίηση της νότιας Μεσογείου.
Σε αυτό προστίθεται και ο φόβος για ένα μαζικό κύμα μεταναστών από τη Βόρεια Αφρική προς την Ευρώπη, αλλά και ο κίνδυνος έκρηξης των τιμών του πετρελαίου.
Σε περίπτωση συμφωνίας για τη ζώνη εναέριου αποκλεισμού και μόνο αν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στηρίξει αυτήν την λύση, η Ουάσινγκτον θα επιθυμούσε τις επιχειρήσεις να τις αναλάβει το ΝΑΤΟ.
Στο ίδιο το ΝΑΤΟ, χώρες όπως η Γαλλία, ακόμα και αν έχει καταθέσει στα Ηνωμένα Έθνη από κοινού με τη Βρετανία σχέδιο απόφασης, αρνείται το ενδεχόμενο η Ατλαντική Συμμαχία να αναλάβει μια στρατιωτικού χαρακτήρα επέμβαση σε αραβική χώρα.
Το Παρίσι, που έχει ζητήσει επανειλημμένα την αποχώρηση του Καντάφι, τάσσεται υπέρ του διαλόγου με τους αντικαθεστωτικούς.
Το Λονδίνο και το Βερολίνο σε κοινή επιστολή τους προς την επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας κ. Αστον τονίζουν πως ο Καντάφι πρέπει να παραιτηθεί για να υπάρξει πραγματική δημοκρατική μετάβαση στη Λιβύη.
Οι Ευρωπαίοι, αντίθετα, τάσσονται ομόφωνα υπέρ της αύξησης της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τον λιβυκό λαό.
Αύριο Παρασκευή, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ θα συζητήσουν την κρίση στη Λιβύη, στη διάρκεια έκτακτης συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες με στόχο να στείλουν «ένα σαφές και θετικό μήνυμα» στη Βόρεια Αφρική.
Έκκληση του Αμπντελ Τζαλίλ για διεθνή βοήθεια
Ο ηγέτης των αντικαθεστωτικών στη Λιβύη Μουστάφα Αμπντελ Τζαλίλ απηύθυνε έκκληση στη διεθνή κοινότητα για βοήθεια, τονίζοντας πως στην αντίθετη περίπτωση, «ο Καντάφι θα καταστρέψει τη χώρα».
«Αν δεν υπάρξει διεθνής επέμβαση, ο Καντάφι θα καταστρέψει τη χώρα μας και αυτό είναι το ίδιο με το να πεθαίνουν άνθρωποι», τόνισε ο επικεφαλής του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου, σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Ο Τζαλίλ, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, επανέλαβε πως ελπίζει να επιβληθεί ζώνη εναέριου αποκλεισμού ώστε να αποφευχθούν οι βομβαρδισμοί των αμάχων. «Μια ζώνη εναέριου αποκλεισμού είναι όλα όσα ζητάμε. Όμως δεν θέλουμε ξένους στρατιώτες στη Λιβύη», επισήμανε.
Την Τρίτη, σε ομιλία του προς τους ευρωβουλευτές, ένας από τους εκπροσώπους του συμβουλίου των αντικαθεστωτικών, ο Μαχμούντ Τζεμπρίλ είχε ζητήσει από τους Ευρωπαίους στρατιωτική, οικονομική, ανθρωπιστική και ιατρική βοήθεια.
Ο ίδιος είχε επίσης τονίζει πως περιμένει από την ΕΕ να αναγνωρίσει το συντομότερο δυνατόν την λιβυκή αντιπολίτευση ως τη μόνη νόμιμη αρχή. Όμως η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Κάθριν Αστον αρνήθηκε χθες Τετάρτη να δεσμευτεί. Συγκεκριμένα αρνήθηκε να στηρίζει το αίτημα για αναγνώριση του συμβουλίου και εξέφρασε τις επιφυλάξεις της για την σκοπιμότητα μιας ζώνης εναέριου αποκλεισμού.
«Διπλωματικό άνοιγμα» Καντάφι προς Τουρκία
«Διπλωματικό άνοιγμα» προς την Τουρκία επιχειρεί ο Λίβυος ηγέτης Μουάμαρ Καντάφι, με τη συνέντευξη που έδωσε στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι TRT, τονίζοντας ότι «Λίβυοι και Τούρκοι είναι αδέλφια».
Ο συνταγματάρχης Καντάφι επανέλαβε τους ισχυρισμούς του, για δραστηριοποίηση «πυρήνων» της Αλ Κάιντα στις πολεμικές συγκρούσεις που σημειώνονται στη Λιβύη, προσλαμβάνοντας χαρακτήρα εμφυλίου πόλεμου.
Παράλληλα, εξέφρασε τη λύπη του για την αποχώρηση μεγάλου αριθμού από τους 25.000 Τούρκους εργάτες που δούλευαν στην Τουρκία, τόνισε ότι αυτοί είναι ευπρόσδεκτοι να γυρίσουν πάλι στη Λιβύη.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου, σχετικά με τις κινήσεις που θα κάνει εάν παραμείνει στην ηγεσία της Λιβύης, ο συνταγματάρχης Καντάφι, δήλωσε ότι θα προχωρήσει στην ενίσχυση του ρόλου των τοπικών συμβουλίων διοίκησης, ενώ θα οργανώσει κοινή επιτροπή για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα.
Η εξέλιξη της εσωτερικής πολεμικής έντασης στη Λιβύη, διεθνοποιεί το πρόβλημα, ενώ οι συνέπειες συνέχισης της κατάστασης αυτής, επηρεάζουν αρνητικά και άμεσα τις προσπάθειες αναπτυξιακής πορείας της παγκόσμιας οικονομίας, εξαιτίας της καλής ποιότητας του πετρελαίου που παράγει η αφρικανική χώρα, χαρακτηριστικό που το καθιστά ουσιαστικό αντικείμενο διεθνούς οικονομικής κερδοσκοπίας.
Η τουρκική διπλωματία έχει επίσημα ταχθεί κατά της διεξαγωγής ενδεχόμενων πολεμικών επιχειρήσεων του διεθνούς παράγοντα στη Λιβύη.
Η Ρωσία ανακοίνωσε την απαγόρευση πώλησης όπλων προς τη Λιβύη
Η Ρωσία θα απαγορεύσει την πώληση όπλων προς τη Λιβύη, όπως αναφέρει σε σημερινή του ανακοίνωση το Κρεμλίνο, αναστέλλοντας τα συμβόλαια πώλησης όπλων που έχει υπογράψει η χώρα με την κυβέρνηση του Λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι.
Η κρίση στη Λιβύη θα αργήσει να τερματιστεί
Ο στρατός των ΗΠΑ, θα είναι σε θέση να θέσει σε εφαρμογή, πιθανή απόφαση της διεθνούς κοινότητας, για επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τον εναέριο χώρο της Λιβύης, μέσα σε δύο μέρες μόνο, δήλωσε Αμερικανός στρατηγός την Πέμπτη.
Ο επικεφαλής της Διοίκησης της Αμερικανικής Εκστρατευτικής Δύναμης, στρατηγός Ρέϊμοντ Οντιέρνο, δήλωσε «μπορούμε να δράσουμε πολύ γρήγορα αν χρειαστεί. Είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι μέσα σε δύο ημέρες θα μπορούμε να εφαρμόσουμε τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων».
Απαντώντας σε ερωτήσεις του κοινού σε ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη Μασαχουσέτη, ο στρατηγός σχολίασε ότι, θα ήταν πολύ πιο περίπλοκο να μεταφέρεις τεθωρακισμένα ή αντιεροπορικό εξοπλισμό στη Λιβύη και ότι αυτό θα σήμαινε μία άλλου επιπέδου εμπλοκή των ΗΠΑ, στην κρίση της Λιβύης, την οποία δεν είναι σίγουρος κατά πόσο είναι έτοιμη η χώρα του, να αναλάβει την παρούσα στιγμή.
Ο Οντιέρνο επεσήμανε ότι είναι πολύ σημαντικό, οποιαδήποτε δράση αναληφθεί, να περιλαμβάνει τη συμμετοχή της διεθνούς κοινότητας, την οποία χαρακτήρισε ως σημείο κλειδί για την επίλυση της κρίσης, ενώ προειδοποίησε ότι το θέμα της Λιβύης δεν θα τελειώσει σύντομα.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Αναρτήθηκε από propagator στις 10:57 π.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια:
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Κοινοποίηση στο XΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες Βρετανία, Γαλλία, Καντάφι, Λιβύη
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)

Reuters: Top News

Φόρτωση...

Εγγραφή στο DefNewsGR

Αναρτήσεις
Atom
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
Atom
Όλα τα σχόλια

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

  • ▼  2011 (216)
    • ▼  Απριλίου (49)
      • Και πάλι ο Πούτιν Πρόεδρος της Ρωσίας
      • Εξελίξεις στην Παλαιστίνη, το Ισραήλ ζητά την ελλη...
      • Η Κίνα αγοράζει ισπανικό χρέος
      • Israel to Turkey: Help us thwart upcoming Gaza flo...
      • Λιβύη: «Όχι» στην πρόταση της Αφρικανικής Ένωσης!
      • Η Γαλλική Αεροπορία εκπαιδεύεται... και διαφημίζετ...
      • Τουρκική λεκτική επίθεση κατά της Νοτίου Κορέας...
      • Ο Δραγουμάνος: Υπό Ευρωπαϊκή παρατήρηση τα πυρηνικ...
      • Ενώ η ΕΥΠ παρακμάζει, η ΜΙΤ μπαίνει σε νέα εποχή
      • Λιβύη: τα τρία δυσάρεστα ενδεχόμενα για τη Δύση
      • Η ενεργειακή στρατηγική της Κίνας
      • Iran: Israel's nuclear program is destabilizing th...
      • Λιβύη: Βομβαρδισμός πετρελαιοπηγής – τραγελαφικές ...
      • North Korea may be considering more attacks: U.S. ...
      • Egypt Army denies deal with ousted Mubarak | World...
      • Hamas rep killed in Sudan organized chemical weapo...
      • NATO calls for more UK jets in Libya - Defence Man...
      • Afghanistan: UN Losing PR Battle in Kabul | Eurasi...
      • OnAlert.gr: Η Μόσχα προειδοποιεί το ΝΑΤΟ:"Μην εξοπ...
      • OnAlert.gr: Ατύχημα "βαφτίζουν" τη στυγνή δολοφονί...
      • Gaddafi using human shields, NATO officials say - ...
      • Τουρκία: Σοκάρει η στάση του Ιράν έναντι της αρμεν...
      • in.gr - Σκληρή κριτική στο ΝΑΤΟ από τον στρατηγό τ...
      • Ο Αμερικανικός δορυφόρος, οι Illuminati... και άλλ...
      • ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ-δίπλα στα σύνορα μας θα φτιάξουν οι Τ...
      • "εν κρυπτώ": Συμμετοχή της 340Μ στο TLP
      • With short video, Obama launches bid for re-electi...
      • Με… casus belli απειλούν την Ελλάδα οι… Έλληνες εκ...
      • Λιβύη: "γυμνοί" οι σύμμαχοι χωρίς τις αμερικανικές...
      • OnAlert.gr: Η ΕΑΒ ,τα τουρκικά F-16 και πως δεν εί...
      • OnAlert.gr: ΝΑΤΟ στη Λιβύη: 547 πτήσεις ,218 επιδρ...
      • MI5 concealed report on Soviet penetration from CI...
      • Έγγραφο του ΥΠΕΞ αποκαλύπτει τις τουρκικές διεκδικ...
      • Διπλωματική κινητικότητα για το ζήτημα της Λιβύης ...
      • "εν κρυπτώ": Ραντάρ αντί για υποβρύχια
      • TA NEA On-line - Εμφύλια σφαγή και λεηλασίες στην ...
      • ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ: Έτοιμη η αντιαρματική τάφρος...
      • Νέα γενιά πυραύλων SM-3
      • Libyan rebels 'receive foreign training' - Africa ...
      • Libya mission: U.S. eases off, Gadhafi holds on - ...
      • Μα τι έχει το Αφγανιστάν;
      • Αρνείται το ΝΑΤΟ την υλική υποστήριξη των Λίβυων α...
      • Πρώτη πτήση για το εκπαιδευτικό T-346Α της Ιταλίας
      • EKTAKTO: Κλείνουν τα σύνορα Συρίας - Τουρκίας
      • Τα Βρετανικά Sentinel R1/ASTOR πάνω από τη Λιβύη
      • Λιβύη: γαλλικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί, πυροβολι...
      • Καταστροφή: τα πρώτα οικονομικά στοιχεία της Ιαπωνίας
      • OnAlert.gr: Το GRIPEN,πάει παντού! Ακόμη και Λιβύη...
      • OnAlert.gr: Αρχίζουν οι "δίκες της Μόσχας" για την...
    • ►  Μαρτίου (138)
    • ►  Φεβρουαρίου (29)
Θέμα Απλό. Από το Blogger.